برنامه‌ريزي منطقه‌اي و تعادل شبكه شهري در ايران

Regional Planning and equilibrium position of the urban network in Iran

برنامه‌ريزي منطقه‌اي به عنوان اقدامي براي رقع عدم تعادل در يك فضاي جغرافيايي صورت گرفته و محصول آن ايجاد سازماني متوازن از فعاليت و جمعيت است. در اين مقاله ابتدا به بررسي نخست شهري و شبكه شهري پرداخته شده و سپس به طرح اثرات برنامه‌ريزي‌هاي قبل و بعد از انقلاب در ساماندهي جمعيت و نقش آن در شكل‌دهي به شبكه شهري ايران پرداخته شده است. روش اين مقاله توصيفي-تحليلي مي‌باشد كه در آن ابتدا بر اساس مطالعات اسنادي به گردآوري مهم‌ترين منابع در ارتباط با شبكه شهري و نيز برنامه‌ريزي منطقه‌اي در ايران پرداخته شده است. سپس بر اساس اطلاعات به‌دست آمده به تحليل داده‌هاپرداخته شده است و نتايج در قالب تحليل اطلاعات ارايه شده است. نتايج تحقيق حاكي از تاثيرات عميق برنامه‌ريزي منطقه‌اي در تعادل جمعيتي و توازن در شبكه شهري ايران دارد.

Regional planning as an effort to eliminate the imbalance in geographical space can be done and the product of it is a balance of activity and population. In this paper firstly has been review the primate city and metropolitan area network and has been investigated the effects of planning before and after revolution on the organize the population. And its role in shaping the city networks in Iran has been analyze. This article methods is describes – analytical. That firstly based on documentary studies has been gathered the most important resources associated with the network of urban and regional planning in Iran. Then, based on obtained information has been data analyzed. And results are presented in the form of data analysis. The research results indicate a profound impact of regional planning in balance and harmony of urban network and population in Iran.