سوپر كدها

Supercodes

از آغاز درك ساختار DNA توسط واتسون و كريك تا به امروز كشفيات زيادي در زمينه ساختار مولكول هاي مسيول توارث ژنتيكي حاصل شده است. علوم جديد و پر طرفداري همچون ژنوميكس و پروتيوميكس به مقدار بسيار زيادي از علم پايه و بنيادين سلولي- مولكولي بهره مي جويند. شايد روزگاري در بحث سنتز پروتيين به واسطه مسير قضيه مركزي فقط صحبت از توالي DNA الگو، مولكول mRNA و پروتيين بود كه تمام اين مسير به واسطه وجود كد هاي سه حرفي انجام مي گيرد. اما سالياني نه چندان دور دريچه جديدي از فرآيند هاي دخيل در سنتز پروتيين شناخته شدند و آن عبارت بود از يك سري از عوامل كه در اتصال صحيح هر اسيد آمينه به مولكول tRNA مناسب آن دخيل هستند و صحت سنتز توالي پروتيين را در موجودات تضمين مي كنند. به طوركلي به اين عوامل، كد ژنتيكي ثانويه يا مجموعه شناسايي (Identity set) اتلاق مي گردد. جديدترين عبارت در مورد اين عوامل واژه سوپركد مي باشد. اين عناصر از ساختار مولكول tRNA تا مكانيسم هاي تصحيح خطا را در بر مي گيرند.

From the beginning of DNA structure understanding by Watson & Crick up to now, lots of discoveries have been achieved about the structure of molecules responsible for genetic inheritance. Modern sciences such as genomics and proteomics broadly employ basic cellular and molecular knowledge. Once, based on central dogma, protein synthesis was just explained by template DNA sequence, mRNA and protein molecules with the whole pathway done using triplet codes. But in recent years, a new window of involved processes in protein synthesis has opened including some elements involved in correct binding of each amino acid to appropriate tRNA molecules which guarantee the accuracy of protein sequence synthesis of organisms. Generally, these factors are defined as the secondary genetic codes or identity sets. The latest word on these factors is “supercodes”. These elements include a wide range from tRNA molecules structures to error correction mechanisms.