ديالكتيك الفت و بيگانگي در واقعه فهم

The Dialectic of Familiarity and Strangeness in Event of Understanding

ديالكتيك الفت و بيگانگي توسط نظريه‌پردازان هرمنوتيك رمانتيك مطرح شد. ايشان كوشيدند تا با تبيين عناصر مقوم اين ديالكتيك، روند وقوع فهم را به تصوير كشند. شلايرماخر در گستره تفسير دستوري الفت و بيگانگي، هر دو را به زبان و كاركردهاي آن ارجاع مي‌دهد. اما در تفسير فني يا روان‌شناختي به گونه‌اي متافيزيك فرديت روي آورده و آن را بنيان بيگانگي قلمداد مي‌كند. او بر اين باور است كه با رهيافت به ذهنيت مولف مي‌توان بر اين بيگانگي چيره و به فهم متن نايل شد. از نظر وي چنين رهيافتي توسط حدس انجام‌ مي‌پذيرد. بنابراين حدس عامل الفت با فرد بيگانه است. اما گادامر كه از يك سو از تبيين روان‌شناختي شلايرماخر چندان خرسند نيست و بيشتر به حيث تاريخ‌مند فهم نظر دارد و از سوي ديگر وقوع فهم را مستلزم حضور دو عنصر الفت و بيگانگي مي‌داند و فاصله تاريخي و اختلاف افق هرمنوتيكي را عامل بيگانه‌ساز و سنت را مايه الفت مي‌داند، معتقد است كه فهم همواره طي يك روند ديالكتيكي و بر مبناي تقابل اين عناصر به وقوع مي‌پيوندد.

The dialectic of familiarity and strangeness was introduced by Romantic hermeneuticians who aimed to depict the process of understanding by elaborating components of it. Schleiermacher referenced familiarity and strangeness to language and its functions in grammatical interpretation. However, in technical or psychological interpretation his approaches are a kind of metaphysics of individuality and he mentions it as the base of strangeness. He believes this strangeness can be overcome by approaching the author’s mind, then the text can be understood from his point of view, an approach that takes place based on intuition. Therefore divination is the element of familiarity. But Gadamer, who on one hand is not satisfied with his psychological account and considers understanding necessity to require familiarity and strangeness, on the other hand, regards temporal distance and hermeneutic horizon as the elements of strangeness and tradition as the element of familiarity. He considers that understanding is realized only thorough dialectical process in the base of the dialectics of familiarity and strangeness.