بازخواني ساختار نظام بهره‌برداري ارضي در كردستان قبل از اصلاحات ارضي

Re-Reading the Structure of Land Tenure System of Kurdistan, Iran, in Pre-1962 Land Reform

اين مقاله با فراهم آوردن همه روايت‌هايي كه تاكنون از نظام بهره‌برداري ارضي در كردستان قبل از اصلاحات ارضي سال 1342 ارايه شده، قصد دارد اين قرايت‌ها را نقد كرده و نظام بهره‌برداري از زمين در كردستان را خوانش مجدد كند و روايتي جديد را براي فهم بهتر نظام ارضي كردستان عرضه كند. براي عرضه اين روايت از روش تحليل روايت براي تحليل روايت‌هاي موجود استفاده مي‌شود و از روش‌هاي كيفي مصاحبه و تحليل اسناد و مشاهده ميداني استفاده مي‌كند تا داده‌هاي روايت جديد را فراهم آورد و روايت جديد را ساخته و ارايه كند. از مطالعات اسنادي و مصاحبه‌هاي نيمه‌سازمان‌يافته به گردآوري داده‌ها پرداخته شد و روايت‌هايي از جنس تاريخ شفاهي جمع‌آوري شد تا داده‌هاي مورد نياز روايت جديد ساخته شوند. روايت‌هاي جمع‌آوري شده سپس دسته‌بندي و مورد تحليل واقع شدند. نتايج به‌دست آمده از روايت‌هاي جمع‌آوري شده در اين پژوهش ضمن تاييد اين نكته كه بعضي از روايت‌هاي موجود و مكتوب در مورد نظام بهره‌برداري ارضي در كردستان نادرست‌اند، نشان مي‌دهند كه نظام بهره‌برداري ارضي در كردستان در دوره قبل از اصلاحات ارضي سال 1342 خورشيدي متفاوت از نظام بهره‌برداري گروهي تحت عناوين مختلف مانند بنه و گاوبندي بوده است.

Abstract: This article takes into consideration all narratives formed historically around the question of land tenure system prior to 1962 land reforms in Kurdistan. The argument offered in the paper aims atpresenting a new narrative that will include what has been absent in the previous narratives. We chose the narrative analysis as a research method and narratives data were gathered by documentary studies and interviews. These data were then classified and analyzed. The results of this research show some of existing wrong narratives about land tenure in Kurdistan, and reached this conclusion that land tenure system in Kurdistan was different from collective land tenure system such as Boneh and Govbandi. Key Concepts: Land Tenure System; Land Reforms; Kurdistan; Farmer; Landlord.