درآمدي بر منطق

An introduction to Logic

آر. آرنالدز در اين مقاله با نگاهي تاريخي، جايگاه «علم منطق» را در جهان اسلام و نيز ارتباط آن را با ديگر علوم اسلامي، از جمله نحو، تفسير، فقه، كلام، فلسفه و عرفان بررسي مي‌كند. او ضمن بررسي واكنش‌هاي نخستين انديشمندان مسلمان در برابر ترجمه متون منطقي، ديدگاه‌هاي منطق‎دانان مسلمان را با ديدگاه‌هاي ارسطويي مقايسه مي‌كند. منطق با ترجمه‎ها و شرح‌ها به جهان اسلام وارد شد، و با اين كه ابتدا برخي آن را به كلي نفي ‎مي‌كردند، از نظر آرنالدز، حتي كساني كه آن را مي‎پذيرفتند، با فروكاستن آن به ابزاري براي ارزيابي نام‌ها و معاني از مسير ارسطويي جدا مي‎شدند. پيش‎فرض‌هاي كلامي و نفوذ آثار سرياني و رواقي نيز از عوامل ديگري بود كه در آغاز ظهور منطق‎ اسلامي، آن را از منطق ارسطويي جدا مي‎ساخت. آرنالدز در كنار اين امور، به خلاقيت‌ها و ابتكارات شارحاني مانند فارابي و ابن رشد نيز اشاره كرده، تاكيد مي‌ورزد كه با آثار ابن‌سينا منطق به منزله بخش مقدماتي فلسفه تثبيت شد، همان‎گونه كه با آثار غزالي، وارد علم فقه گرديد. با اين حال، او اذعان مي‌دارد كه حتي پيش از غزالي نظريه استدلال، در چارچوب علم اصول، كانون توجه مسلمانان بوده است.

In this essay, R. Arnaldez studies the position of Logic in the Islamic world and itʹs relation with other Islamic sciences such as syntax (Nahv), interpretation (Tafsir), Islamic jurisprudence (Fegh), theology (Kalâm), philosophy (Falsafeh) and mysticism (Erfân) with a historical glance. He also considers the reactions of the early Islamic scientists against translation of logical works and compares the opinions of Muslim logicians with Aristotleʹs viewpoints. Logic arrived in the Islamic world through translations, and at the first, although some rejected it totally, in Arnaldez opinion, even those who accepted it, were separated from Aristotelian way by reducing it for instruments of assessment of names and meanings. Theologian preconceptions and influence of Syriac and Stoic works were other reasons that separated Islamic Logic from Aristotelian logic. In addition, Arnaldez points to creativities and novelties of commentators such as Al-farabi and Averroes, and emphasizes that Logic by Avicennaʹs works was stabilized in the rank of preliminary part of philosophy, just as it arrived in Islamic Jurisprudence (Fegh) by Ghazzaliʹs works. Although he acknowledges that before Ghazzali, the theory of reasoning was considered by Muslims in Roots of Islamic Law (Osul Al Fegh)