بررسي ساخت‌هاي اشتقاقي قيد در زبان‌هاي روسي و فارسي

The Analysis of Derivative Structure of Adverbs in Russian and Persian

قيد، يكي از اجزاي كلام است كه عموماً از ابعاد مختلفي همچون صرف، نحو و معنا مورد مطالعه و بررسي قرار مي‌گيرد. در اين تحقيق براي نخستين بار، ساخت‌هاي اشتقاقي قيد با نگرش بر جنبه‌هاي ساختاري و معنايي آن در زبان‌هاي روسي و فارسي مورد بررسي قرارگرفته است. در هر دو زبان، نظام واژه سازي قيود، متفاوت و با امكانات واژه سازي از يكديگر متمايز مي‌شود. قيود مشتق ارتباط بسيار نزديكي با ساير اقسام كلام دارند و روابط صوري و معنايي خود را با اقسام كلام حفظ كرده‌اند. ابزارهاي واژه ساز (وند‌هاي اشتقاقي) قيود در زبان روسي به مراتب گسترده تر از زبان فارسي است. هريك از اين وندها در زبان‌هاي مربوطه، بيانگر معاني گوناگون بوده و از ميزان زايايي مختلفي برخوردار هستند.

Adverb is a part of speech which may be studied from different aspects, such as morphology, syntax, and semantics. In this research, different ways of adverb formation are examined in both Persian and Russian languages, with a look over structural and semantic aspects of adverbs. In the two languages in question, the system of adverb formation is different within the capabilities of word-formation in either language. Russianʹs means of adverb formation (affixes) are definitely more developed than Persianʹs. Each of these affixes in the related languages has different meanings and various productivity mechanisms