بررسي نگرش بيماران نسبت به تاثير معنويت در روند درمان آنان

Survey on the Patientsʹʹ Attitudes toward the Impact of Spirituality on the Process of their Treatment

مقدمه: تاثير نگرش معنوي بيماران و پزشكان بر بهبود بيماري عنواني است كه امروزه نظر بسياري از متخصصان و انديشمندان را بر خود جلب كرده است. در تحقيقات اخير نشان داده شده است كه نگرش معنوي مي‌تواند بر روند درمان بيماري تاثيرگذار باشد. هدف اصلي اين پژوهش بررسي نگرش بيماران تهراني پيرامون تاثير ميزان معنويت آنان در روند درمان بود. روش: از بيماران مراجعه‌كننده به بيمارستان‌هاي تهران 1000 بيمار به روش نمونه‌گيري آسان انتخاب شدن. از يك پرسشنامه معتبر كه اعتبار آن توسط صاحب‌نظران تاييد شده بود، براي ارزيابي معنويت بيماران استفاده شد. ابعاد مختلف معنوي و مذهبي بودن، درجه مذهبي بودن، كيفيت زندگي، استرس و علاقه به درمان توسط پزشك مذهبي ـ معنوي و اعتقاد به تاثيرگذاري معنويت در درمان توسط اين پرسشنامه سنجيده شد. يافته‌ها: همچنين يافته‌ها نشان داد كه مذهبي بودن يا معنويت بيماران با كيفيت زندگي و درمان آنان رابطه معنادار و مستقيم دارد ( 004%=p ، 11% .(r=همچنين رابطه كيفيت زندگي و درجه‌بندي ميزان معنويت بيماران معني‌دار بود. رابطه اعتقاد به تاثيرگذاري معنويت در درمان نيز با مذهبي بودن و معنوي بودن بيماران معني‌دار بود (001%p < ،289% r=). تفاوت مختصري بين دو جنس وجود داشت، به‌طوري كه بين معنويت و مذهبي بودن مردان و استرس رابطه معني‌داري نبود ولي در زنان رابطه معكوس بين اين دو متغير بود. نتيجه‌گيري: مذهبي بودن و معنويت بيماران با كيفيت زندگي آنان و اعتقاد به تاثيرگذاري معنويت در درمان آنان رابطه مستقيم و معني‌داري دارد.

Background and aims: Today, the impact of the spiritual attitudes of patients and physicians on the patients’ treatment is a subject that has attracted the interest of many experts and scholars. Recent researches have shown that the spiritual attitude can be effective on the treatment process. The main aim of this survey was to examine the attitudes of patients in Tehran about the effects of spirituality on their treatment process. Materials and Methods: Using the convenience sampling method, one thousand patients who referred to hospitals in Tehran were chosen to participate in this study. A valid questionnaire the validity of which has been confirmed by the experts was used in this study to assess patients’ spiritual attitudes. Different dimensions such as: being spiritual and/or religious, religiosity degree, quality of life, stress scale, and preferring treatment by physicians who believed in the impact of spirituality on the treatment were all assessed by this questionnaire. Results: Findings showed that there was a significant and direct relationship (r=11%, p=0.004) between patientsʹ being religious or spirituality and their quality of life and treatment. There was a significant relationship between quality of life and patientsʹ spirituality rating and also between belief in the spirituality impact on treatment and patients’ being religious and spiritual (p < 0.001, r=289%). There was a slight difference between two sexes. There was no significant relationship between men’s spirituality and religiosity and stress; however in women, there was an inverse relation between these two variables. Conclusion: There is a significant and direct relationship between patients’ being religious and spiritual and their quality of life and belief in effectiveness of spirituality in treatment.