اشتغال زنان فارغ التحصيل آموزش عالي و عوامل جمعيتي و اجتماعي موثر بر آن (مطالعه موردي شهر تهران)

Demographic and Social Factors Affecting Womenʹʹs Employment of Higher Education Graduates (case study: Tehran)

پژوهش حاضر با هدف بررسي وضعيت اشتغال زنان فارغ التحصيل آموزش عالي و عوامل جمعيتي اجتماعي موثر بر آن صورت گرفته است. در اين مطالعه از روش تحليل ثانويه داده‏هاي نمونه 2 درصدي سرشماري 1385 استفاده شده است. جامعه آماري، كليه فارغ التحصيلان (آموزش عالي) زن و فعال 20 سال و بيش‏تر شهر تهران مي‌باشد. يافته‌هاي تحقيق حاكي از آن است كه زنان بيش تر در رشته علوم اجتماعي، بازرگاني و حقوق فارغ التحصيل شده‌اند. بيش از 90 درصد زنان شاغل، مزد و حقوق بگير بخش عمومي و خصوصي هستند و كم‌تر از 10 درصد زنان فارغ التحصيل صاحب پست‌هاي مديريتي مي‌باشند. زنان بيش تر در بخش آموزش و بعد از آن در بخش بهداشت و مددكاري اجتماعي حضور دارند. نتايج تحليل دو متغيره نشان داد كه به جز متغير مهاجرت اخير، بين تمامي متغيرهاي مستقل (سن، وضعيت تاهل، داشتن فرزند، تعداد فرزندان، سطح تحصيلات، رشته تحصيلي و مهاجرت طول عمر) و ميزان اشتغال زنان فارغ التحصيل آموزش عالي رابطه معني‏دار وجود دارد. نتايج تحليل چند متغيره نشان داد كه احتمال اشتغال براي زنان فارغ التحصيل 49-35 ساله بيش از ساير گروه‌هاي سني است. هم چنين زنان فارغ التحصيلي كه طي ده سال گذشته (85-1375) مهاجرت به شهر تهران نداشته‌اند، از اشتغال بيشتري برخودار هستند. از نظر رشته تحصيلي، زنان فارغ التحصيل رشته علوم تربيتي در مقايسه با زنان فارغ التحصيل رشته‏هاي علوم انساني و هنر اشتغال بالاتري دارند.

In recent years despite the rise in the number of women who have graduated from universities women’s participation in the labor market has not been increased proportionally. The present study tries to examine the employment status of women graduates of higher education as well as of social and demographic factors affecting it. In this study, secondary analysis of data from 2% sample of Census 1385 is used. The statistical population was female higher education graduates of over 20 residing in Tehran. The findings show that women have mostly graduated in social sciences, business and law. Over 90 percent of employed women are salaried by public or private section and less than 8 percent of them own managerial positions. They are mostly active in educational, health care, and assistance areas. The results of double variable analysis show that except recent immigration variable there is significant relationship among independent variables (age, education, marital status, having children, number of children, field of study, and permanent migration) and the rate of employed women who are higher education graduates. The results of multi-variable studies show that female university graduates of 35 to 49 have more opportunity to hold a job. Also women who have not migrated to Tehran in the last 10 years (1375-1385) have had more luck to have a job. In therms of fields of study, humanities females graduated in educational fields compared to humanities and arts have a greater rate of employment.