بررسي تاثير هزينه ي آموزش بر سرمايه ي انساني و رشد اقتصادي با استفاده از الگوي تعادل عمومي قابل محاسبه

The Impact of Education Expenditures on Human Capital and Economic Growth in Iran: A Computable General Equilibrium Approach

يكي از اهداف برنامه ريزان اقتصادي افزايش رشد اقتصادي در كنار افزايش بهره وري نيروي كار است. سرمايه گذاري (هزينه) بر روي آموزش مي تواند اين دو هدف عمده را تامين كند. هدف اين پژوهش بررسي اثرات افزايش هزينه ي آموزش بر سرمايه ي انساني و رشد اقتصادي با استفاده از يك مدل تعادل عمومي محاسبه پذير است لذا، بر مبناي آمار و اطلاعات اقتصادي سال1380 و همچنين ماتريس حسابداري اجتماعي همين سال، سه سناريوي متفاوت براي رشد هزينه ي آموزش در نظر گرفته شده و اثرات آن بر سرمايه ي انساني و رشد اقتصادي برآورد مي شود. نتايج به دست آمده نشان مي دهد كه رشد هزينه ي آموزش بر سرمايه ي انساني و رشد اقتصادي اثر مثبت دارد. افزايش 50 درصدي هزينه ي آموزش در دوره اول 81/3 درصد سرمايه ي انساني را افزايش داده و به ميزان 8/5 درصد به رشد اقتصادي افزوده است. در دوره ي دوم به ترتيب 4/5 درصد و 3/7درصد سرمايه ي انساني و رشد اقتصادي را افزايش داده است. هرچند جدا كردن اثرات رشد اقتصادي در دوره ي اول، به عوامل سرمايه ي انساني و فيزيكي، نشان از نبودن ارتباط ميان سرمايه ي انساني و رشد اقتصادي است اما دردوره ي دوم جداسازي اثرات رشد اقتصادي عوامل، نشان دهنده ي ارتباط ميان رشد اقتصادي و سرمايه ي انساني است.

One of the important targets of the economic planning is economic growth via enhancement of the labor productivity. In this regard, education expenditures play a crucial role. This study aims at investigating the effect of education expenditures on the level of human capital and economic growth through a computable general equilibrium approach. The data on economic variables and social accounting matrix belongs to the year 2001. Three scenarios on education expenditures are defined and their effect on human capital and economic growth are estimated. The results show that education expenditures have positive effects on economic growth and human capital. A 50% increase in education expenditures in the first period causes 3.81 and 5.8 percent increase in human capital and economic growth respectively. In the second period, the same increase in education expenditures affects human capital and economic growth positively by 5.4 and 7.3 percent respectively. Although separating the economic growth into human and physical factors in the first period shows that there is no relationship between human capital and economic growth, but in second period this separation causes a relationship between the two factors.