تاثير آرام سازي پيشرونده‌ي عضلاني بر استرس درك شده بيماران مبتلا به انفاركتوس قلبي: كارآزمايي باليني تصادفي شده

The Effect of Progressive Muscle Relaxation on Perceived Stress of Patients with Myocardial Infarction

زمينه و هدف: بيماري قلبي عروقي شايع‌ترين علت مرگ در بيشتر كشورهاي جهان و ايران و مهم‌ترين عامل از كار افتادگي بوده كه سبب تنش و استرس بيماران مبتلا مي‌شود. اين پژوهش با هدف تعيين تاثير آرام سازي پيشرونده‌ي عضلاني بر استرس درك شده بيماران مبتلا به انفاركتوس قلبي انجام شد. روش بررسي: در اين مطالعه‌ي كارآزمايي باليني تصادفي شده پس از نمونه‌گيري به روش در دسترس، نمونه‌ها به صورت تصادفي در دو گروه آزمون و شاهد تخصيص داده شدند. روش كار در اين مطالعه به صورت يك جلسه آشنايي سازي نمونه‌ها با اهداف و روش مداخله و 120 جلسه اجراي تكنيك در گروه آزمون در مدت دو ماه بود. ابزارهاي جمع آوري اطلاعات شامل پرسشنامه اطلاعات دموگرافيك، پرسشنامه‌ي استرس درك شده و چك ليست خود گزارش دهي بودند. يافته‌ها: در اين مطالعه 66 نفر شركت داشتند. آزمون آنوا با اندازه‌هاي تكراري در مورد متغير استرس درك شده بين افراد گروه آزمون و شاهد قبل از مداخله عدم معني‌داري و در دو زمان 1 و 2 ماه بعد از مداخله معني‌داري را نشان داد (001/0P < ). نتيجه‌گيري: اجراي تكنيك آرام سازي پيشرونده‌ي عضلاني بر استرس درك شده بيماران مبتلا به انفاركتوس قلبي موثر بوده، استفاده از اين تكنيك

Background and Objective: Cardiovascular disease is the most common cause of death and the major cause of disability in many countries, including Iran, and it causes stress and tension in afflicted patients. The aim of this study was to determine the effect of progressive muscle relaxation on perceived stress in patients with myocardial infarction. Materials and Methods: In this randomized clinical trial study, after sampling with a convenient method, the participants were randomly assigned to either the control or test group. The procedure included one orientation session for informing the participants with the study objectives and intervention method, followed by doing 120 intervention sessions for 2 months. Data collection tools included a demographic questionnaire, and perceived stress and self-reporting checklist. Results: A total of 66 patients participated in the study. The results of repeated measured ANOVA test on perceived stress show that there were no significant differences between the control and test groups pre-intervention. However, there was a significant difference between the two groups, 1 and 2 months post-intervention (P < 0.001). Conclusion: Our findings show that performing the progressive muscle relaxation is an effective and useful technique for the treatment of perceived stress in patients with myocardial infarction. This technique is practically feasible, and it appears capable of decreasing the level of stress.