امكان سنجي پياده سازي جراحي از راه دور در بيمارستان هاي آموزشي درماني تابعه ي دانشگاه هاي علوم پزشكي شهر تهران

Feasibility Study of Implementing of Telesurgery in Hospitals Affiliated to Tehran Universities of Medical Sciences, Iran

مقدمه: بررسي وضيعت بيمارستان هاي داراي تكنيك جراحي از راه دور استانداردهاي تعيين شده به منظور اجراي صحيح و اصولي اين جراحي، از اهميت ويژه اي برخوردار است. از اين رو هدف اين پژوهش سنجش امكانات و تجهيزات سخت افزاري و نرم افزاري، ارتباطي، استانداردها، روش هاي حفظ حريم شخصي و محرمانگي و نيروي انساني لازم جهت پشتيباني از اجراي برنامه هاي جراحي از راه دور بود. روش بررسي: اين تحقيق از نوع توصيفي بود. جامعه ي پژوهش متشكل از 23 بيمارستان آموزشي درماني تابعه ي دانشگاه هاي علوم پزشكي شهر تهران در سال 1388 بود. انتخاب بيمارستان ها بر اساس رو شهاي نمونه گيري هدفمند و سپس روش هاي نمونه گيري طبقه بندي شده و تصادفي ساده انجام گرديد.گردآوري داده ها به روش مشاهده و مصاحبه و با استفاده از ابزار چك ليست انجام گرديد. روايي ابزار پژوهش از طريق روش اعتبار محتوا تعيين گرديد. تحليل داده هاي گردآوري شده با استفاده از آمار توصيفي، در حد تعيين فراواني مطلق و نسبي انجام گرديد. يافته ها: از 23 بيمارستان تحت مطالعه، تنها 10 بيمارستان از تكنيك هاي جراحي از راه دور بهره مي گرفتند. بيشترين تجهيزات به كار رفته در برنامه ي جراحي از راه دور، دوربين فيلمبرداري 100 درصد و ميكروفون 80 درصد بود. 70 درصد بيمارستان هاي تحت بررسي استفاده مي كردند. 80 درصد بيمارستان ها به منظور حفظ امنيت اطلاعات، از روش تكميل و دريافت TCP/IP از استاندارد رضايت نامه ي آگاهانه بهره مي گرفتند. در ايران از نظر برخورداري از زيرساخت هاي استاندارد در زمينه ي Telesurgery نتيجه گيري: وضعيت بيمارستان هاي داراي تكنيك برنامه هاي جراحي از راه دور ضعيف ارزيابي مي گردد. در نهايت پيشنهاد مي گردد كه جهت اجراي موفقيت آميز برنامه هاي دسترسي و توزيع زيرساخت ها، تجهيزات، رو شهاي ارتباطي و استاندارهاي مناسب فراهم گردد. Telesurgery واژه هاي كليدي: امكان سنجي؛ جراحي از راه دور؛ فن آوري اطلاعات و ارتباطات.

Introduction: Hospitals employing telesurgery need to be evaluated to determine whether they satisfy the international standards. The main goal of this research was to assess the software, hardware, telecommunication equipments, privacy and security methods, and staffing requirements for supporting and executing telesurgery in hospitals affiliated to Tehran universities of medical sciences, Tehran, Iran. Methods: This descriptive study included 23 hospitals affiliated to Tehran universities of medical sciences. Hospitals were selected by stratified sampling followed by simple random sampling. Data was collected by observation and interviews using a checklist. Descriptive statistics was applied for data analyses. Results: According to our findings, 10 studied hospitals employed telesurgery among which 90% used telementoring, 30% used teleproctoring accompanied by telementoring, and 10% used telerobotic surgery. None of the hospitals used telepresence surgery. Most common equipments were video camera (80%) and microphone (100%). TCP/IP was the most common telecommunication standard with which most hospitals were more familiar. Moreover, 80% of hospitals used informed consents in order to assure the security and privacy of telesurgical information. Conclusion: Overall, we consider the hospitals which employ telesurgery in weak conditions in terms of satisfying the related standards. Accessing and distributing appropriate infrastructures, equipments and transferring methods and standards are main prerequisites for successful implementation of telesurgical applications. Keywords: Feasibility Studies; Telesurgery; Information and Communication Technology.