مطالعه و بررسي تاثير حاشيه‌نشيني بر گسترش سو مصرف مواد مخدر مورد مطالعه:(شهرك گلستان اسلام شهر در سال 1390)

The Evaluation of Marginalization’s Effect on the Expansion of Drug Abuse (Case of Study: Islamshahr’s Golestan Suburb, 2011)

يكي از معضلات عمده جهاني درحال حاضر مسيله سو مصرف مواد است. اعتياد عامل بروز بسياري از آسيب‌هاي اجتماعي و نابساماني‌هاي خانوادگي و فردي است. هدف مقاله حاضر ضمن مطالعه و بررسي وضعيت سو مصرف مواد مخدر و عوامل موثر بر آن، براين است تا بر اساس الگوي نظري - تحليلي، نقش حاشيه‌نشيني را به عنوان عامل اساسي در بوجود آوردن اين مسيله مورد ارزيابي قرارد دهد. روش تحقيق پيمايش و اسنادي بوده و اطلاعات لازم با استفاده از تكنيك‌هاي فيش برداري و پرسشنامه روي نمونه مورد مطالعه208 نفر از افراد ساكن شهرك گلستان اسلام شهر كه با استفاده از روش نمونه گيري احتمالي دو مرحله‌اي انتخاب شده بودند، جمع‌آوري شده است. تجزيه و تحليل اطلاعات در دو بخش آمار توصيفي و اسنباطي با توجه به آماره‌هاي متناسب ناپارامتريك(اسپرمن و من وايت ني) صورت پذيرفته است. يافته‌هاي تحقيق حاكي از آن است كه بين پايگاه افراد، ميزان ارتباط افراد با كجروها و پذيرش قومي با ميزان سو مصرف مواد مخدر رابطه معني داري وجود دارد. همچنين تفاوت معني‌داري در ميزان آنومي، سو مصرف مواد و ميزان ارتباط با كجروها، بين دو گروه حاشيه‌نشينان و غيرحاشيه‌نشينان وجود دارد. نتايج مطالعه نشان مي‌دهد افراد پس از مهاجرت به حاشيه‌كلان شهر تهران و سكونت در شهركي مثل گلستان (اسلام شهر) اقوام خود را از زادگاه خود دعوت به مهاجرت مي‌نمايند و با توجه به اينكه قوم گرايي در اين مناطق با اين روند افزايش مي‌يابد، يكي از موثرترين عوامل بر گسترش گرايش افراد به سو مصرف مواد مخدر شناخته مي‌شود.

Nowadays, the problem of drug abuse is one of the greatest troubles throughout the world. Addiction is one of the factors in emergence of many of social harms and individual and family perturbations. The aim of this study is the evaluation of marginalization’s effect on the expansion of drug abuse with regard to a theoretical-interpretive pattern and also tries to introduce the role of marginalization as the main factor in the expansion of drug abuse. The research methods were predicative and survey and the needed information were gathered through taking notes and using a questionnaire on a sample of 208 people which were the residents of Islamshahr’s Golestan suburb. The sample was taken with a two-staged probable sampling technique. The analysis of data was performed with a descriptive and inferential statistics and also with the help of appropriate non-parametric statistics such as Spearman and Mann-Whitney. The results showed that there was a significant relationship between people’s base, the amount of people’s relationship with deviants, ethnic acceptance and the amount of drug abuse. Also, there was a significant difference between the amounts of anomy, drug abuse, the amount of their relationship with the deviants between the marginalized and non-marginalized groups of people. The research findings showed that after people moving to the suburb areas of Tehran and reside in a suburb lige Islamshahr’s Golestan, they invite their families to migrate and concerning that through this process the ethnicity could grow, so it would be considered as one of the most effective factors in people’s tendencies toward drug abuse.