مقايسه انسان شناسي در قرون وسطي تمدن جديد غرب و انقلاب اسلامي

A comparative study of anthropology in Middle Ages, Modern Western Civilization and Islamic Revolution

چكيده: با تسلط تدريجي پاپ و كليساي كاتوليك بر اروپا، قرونوسطي آغاز شد. افكار دنياگريز و علم ستيز اين مذهب شرايطي را به ‌وجود آورد كه از آن به عصر تاريكي ياد نموده اند و انساني تارك دنيا و رهبانيت پيشه و آخرت گرا به معني كاتوليكي آن و علم گريز متولد شد. در عكس العمل به اين تفكرات و شرايط حاصل از آن، معترضاني تفكرات انسان‌محورانه و مذهب پروتستان را به‌وجود آوردند كه اين تفكرات اعتراضي نقش بزرگي در گسترش تمدن مادي جديد و تولد انسان دنيا طلب منفعت جوي بريده از دين در اين تمدن داشت. با ظهور انقلاب اسلامي و طرح شعار نه شرقي و نه غربي، در برابر مكاتب حاصل از اين تمدن كه ادعاي جهانشمولي و ادعاي برتري و تسلط بر همه تمدن‌ها و سرنوشت انسان‌ها را داشت اين مباني فكري مورد چالش قرار گرفت و به‌وسيله رهبري انقلاب اسلامي هويت و شخصيتي الهي و معنوي برگرفته از انديشه‌هاي اسلامي براي انسان مطرح شد كه در عمل موجب تولد انساني جديد به‌عنوان الگوي انسان در عصر ما گرديد. بررسي و مقايسه اين سه آيين با ديدي تاريخي هدف اين تحقيق مي‌باشد.

The Middle Ages began with the gradual domination of Catholic Church over Europe. The anti-mundane and anti-scientific approach of this religion led to the creation of a situation which is also called the Dark Age. As a result, a man who renounced the world and was inclined to live in monastery, focusing on the hereafter in its catholic sense, was born. In reaction to this approach, humanism and Protestantism were born, which played a crucial role in expansion of modern materialistic civilization and birth of utilitarian human begin who discarded religion. With the victory of Islamic Revolution, the said schools of thought were challenged. The new Islamic approach offered a new human identity based on Islamic thought and practically a new human being was born in our age. The main objective of the present paper is to compare the three said approaches.