اثر تقويت كنندگي ميناي بدون پشتيبان با چند ماده همرنگ چسبنده

Effect of several tooth-colored restorative materials on reinforcement of unsupported enamel

مقدمه: ترميم‎هاي ادهزيو استرس‌هاي حاصل از عملكرد دندان‎ها را در حدفاصل اتصال مواد به دندان بهتر منتقل نموده و قابليت تقويت ساختمان‌هاي دنداني ضعيف باقي‌مانده پس از برداشتن پوسيدگي‌هاي وسيع را دارا مي‎باشند. در اين پژوهش، اثر چند ماده چسبنده در تقويت ميناي بدون پشتيبان مورد ارزيابي قرار گرفت. مواد و روش‌ها: در اين مطالعه تجربي- آزمايشگاهي، بر روي 75 عدد دندان پرمولر ماگزيلاي سالم كه در مدت سه ماه جمع‌آوري و در محلول تيمول 2/0 درصد نگهداري شده بودند يك اسلات MOD تراشيده شد و كاسپ پالاتال در امتداد كفه پالپال حفره برداشته شد. نمونه‎ها به 5 گروه 15‌تايي تقسيم شدند: در گروه اول (شاهد مثبت) عاج ديواره باكال دست نخورده باقي ماند. در ديگر گروه‎ها همه عاج از ديواره باكال حفره برداشته شد. در گروه دوم (شاهد منفي) هيچ ماده‌اي جايگزين عاج از دست رفته نشد. عاج برداشته شده در ديواره باكال به ترتيب در گروه سوم با كامپوزيت رزين هيبريد، در گروه چهارم با كامپوزيت قابل جريان و در گروه پنجم با گلاس آينومر نوري جايگزين شد. پس از انجام سيكل حرارتي نمونه‌ها توسط دستگاه اينسترون تحت شكست قرار گرفتند. مقادير نيروي به دست آمده با آزمون واريانس يك طرفه و LSD آناليز شدند (05/0 = ?). يافته‌ها: ميانگين و انحراف معيار نيروي لازم جهت شكست براي پنج گروه به ترتيب شامل 11/15 ± 97/122، 23/14 ± 71/44، 58/17 ± 32/78، 53/19 ± 17/81 و 07/22 ± 33/85 نيوتن بود. آزمون واريانس يك طرفه اختلاف معني‌داري را بين گروه‌هاي مختلف مطالعه نشان داد (01/0 > p value). اختلاف معني‎داري از نظر مقاومت به شكست بين گروه‌هاي اول و دوم با ديگر گروه‎ها ديده شد (01/0 > p value). نيروي لازم جهت شكست بين گروه‎هاي سوم و چهارم (678/0 > p value)، سوم و پنجم (344/0 = p value) و چهارم و پنجم (589/0 = p value) اختلاف معني‎داري نداشت. نتيجه‌‌گيري: هر سه ماده ترميمي چسبنده مورد استفاده در اين تحقيق توانستند كاسپ‎هاي ضعيف را به طور نسبي تقويت نمايند. كليد واژه‌ها: ميناي دنداني، تقويت، مواد چسبنده، رزين كامپوزيت

Introduction: Adhesive restorations properly transmit and distribute functional stresses at the bonding interface to tooth structures and have the potential to reinforce remaining weakened tooth structures after removal of extensive carious lesions. This study evaluated the effect of a number of adhesive restorative materials on reinforcing unsupported enamel. Materials and Methods: Seventy-five extracted sound maxillary premolars collected over 3 months and stored in 0.2% thymol solution received MOD cavities; the lingual cusps were reduced up to the pulp level. The specimens were divided into five groups (n=15). In group 1 (the positive control), dentinal tissue of the buccal wall was preserved. In other groups the buccal dentin was completely removed. In group 2 (the negative control), no restorative material was used to replace the lost dentin. The removed buccal dentin was replaced with composite resin, flowable composite resin and glass-ionomer in groups 3, 4 and 5, respectively. After thermocycling, the specimens were tested in an Instron universal testing machine. Data were analyzed with ANOVA and LSD test (a < 0.05). Results: The mean and standard deviations of fracture loads of the five groups were 122.97 ± 15.11, 44.71 ± 14.23, 78.32±17.58, 81.17 ± 19.53, and 85.33 ± 22.07 Newtons, respectively. One-way ANOVA revealed significant differences between the groups (p value = 0.00). There were significant differences in fracture loads between groups 1 and 2 and others (p value = 0.00). The difference in fracture loads between group 3 and 4 (p value = 0.678), groups 3 and 5 (p value = 0.344), and groups 4 and 5 (p value = 0.589) were not significant. Conclusion: It can be concluded that the three types of adhesive restorative materials in this study can reinforce unsupported enamel to a certain degree. Key words: Composite resin, Dental adhesives, Reinforcement, Tooth enamel.