بررسي امكان استفاده از آب درياي خزر براي آبياري دو گونه شبدر و يونجه

Studying the possibility of using the Caspian Seawater for alfalfa and breseem irrigation

كمبود منابع آب و خشكسالي باعث شده است كه استفاده از آب هاي نامتعارف به صورت گزينه اي قابل تامل مطرح باشد، از سويي كشور ايران با درياي خزر مرز مشترك آبي دارد. از اين رو پژوهش حاضر به منظور بررسي اثر تنش شوري آب درياي خزر، روي جوانه زني، طول، وزن، نسبتK+/Na+ و مقدار Ca2+ در دو گونه علوفه اي انجام شد. گونه هاي انتخاب شده شامل شبدر (berseem clover) و يونجه (hamedanian alfalfa) بوده است. گونه ها تحت تاثير غلظت هاي مختلفي از آب درياي خزر شامل I0 (شاهد)، I1 (تناوب آب معمولي و آب درياي خزر) و I2 (آب درياي خزر) قرار گرفتند. استفاده از تنش هاي شوري اثر معني داري روي صفات شبدر و يونجه داشت. تيمار I1 باعث افزايش نسبي وزن يونجه شد ولي در مجموع افزايش شوري باعث كاهش جوانه زني، طول، وزن، نسبت K+/Na+و Ca2+ در دو گونه شبدر و يونجه شد. نتايج حاصله استفاده از آب درياي خزر براي آبياري را تاييد نكرد.

Shortage potable water resource and through cause that uses unusual water is as choice considerable. Iran has border water with Caspian Sea. So, an experiment was conducted to assess the effect of salt stress, Caspian Sea, on germination, length, weigh, K+/Na+ ratio, and Ca++ in a two farm crops. Selected plants were including berseem clover and hamedanian alfalfa. Plants salinized with varying concentrations of Caspian Sea, i.e. I0 (control), I1 (periodic control and Caspian Seawater), and I2 (Caspian Seawater). Use salinity stress signified difference on quality alfalfa and breseem. I1 treatment caused increasing alfalfa weight relatively, overaaall Increasing salt level generally caused decreasing germination, length, weight, K+/Na+ ratio, and Ca++. The results don??t support irrigation by Caspian Seawater.