راهبرد كيفي پژوهش قوم نگاري: مفهوم، پارادايم، ويژگي‎ها و مباحث تكميلي

Ethnography Research Qualitative Strategy: Concept, Paradigm, Characteristics and Complementary Debates

قوم‌نگاري يكي از روش‌هاي كيفي تحقيق در علوم انساني است. در اين روش محقق با درگيري فعال در ميدان تحقيق به دنبال مشاركت در توسعه معرفت علمي در گروه ها يا فرهنگ-هاست. در اين رويكرد، افراد، با استفاده از ابزارهايي متنوع، به منظور دريافت معاني اجتماعي در شرايط طبيعي بررسي مي‌شوند. مشاهده گروه پژوهش در شرايط طبيعي و سرانجام تحليل و ارزيابي يافته ها در زمينه و بستر پژوهش باعث ديدي جامع در تحقيق قوم‌نگاري با اعتبار نسبتاً بالايي شده است. در اين مقاله سعي شده است ابعاد گوناگون پژوهش قوم‌نگاري بررسي شود. به همين منظور، پارادايم و روش‌شناسي غالب در اين روش و مراحل تحقيق با رويكرد قوم‌نگاري معرفي شده است. در نهايت رويكردي نو با عنوان «قوم‌نگاري انتقادي» مطرح شده است.

Ethnography is one of research qualitative methods in humanities. In this method the researcher by active involvement in the research field tries to participate in development of scientific insight in groups or cultures. In this approach by using different tools the individuals are studied to extract social meanings from natural conditions. Research group observation in natural conditions and finally analysis and appraisal of research bed findings and field lead to comprehensive insight in ethnography research with relatively high credit. In this research it is attempted to study the different dimensions of ethnography research. Therefore the dominant methodology and paradigm in this research and research stages with regard to ethnography approach introduced. Finally a new approach by the title of "critical ethnography" suggested.