عنوان مقاله :
ارتباط بين پليمورفيسمهاي ژن اينترلوكين 18 (موقعيت هاي G/T 656-، G/C 137- و A/C 105+ ) و بيماري كالاآزار
عنوان فرعي :
Association of IL18 gene polymorphisms (positions -656 G/T, -137 G/C and +105A/C) with Kala-Azar
پديد آورندگان :
منصوري، ياسر نويسنده گروه بيوشيمي، دانشگاه علوم پزشكي فسا، فارس، ايران. Mansoori, Yaser , مروج، علي نويسنده دانشكده پزشكي، دانشگاه علوم پزشكي ايران Moravvej, A. , نجفي پور، سهراب نويسنده , , كوهپايه، سيد امين نويسنده گروه فارماكولوژي، دانشگاه علوم پزشكي فسا، فارس، ايران. Kouhpayeh, Amin , مشكي باف، محمد حسن نويسنده , , عبداللهي ، عباس نويسنده دانشكده پزشكي- داشنگاه تربيت مدرس تهران , , رسولي، منوچهر نويسنده گروه ايمونولوژي، مركز تحقيقات ميكروب شناسي باليني استاد البرزي، دانشگاه علوم پزشكي شيراز، فارس، ايران. Rasouli, Manoochehr , اله وردي، قادر نويسنده گروه بيوشيمي، دانشگاه علوم پزشكي فسا، فارس، ايران. Allahverdi , Ghader
اطلاعات موجودي :
فصلنامه سال 1391 شماره 6
كليدواژه :
اينترلوكين 18 , ليشمانيوز احشايي , پليمورفيسم ژني , ايران
چكيده فارسي :
زمينه و هدف: مقاومت ميزبان به انگل ليشمانيا به طور عمده توسط پاسخ ايمني سلولي كه منجر به فعال شدن ماكروفاژها ميشود انجام ميگيرد. اينترلوكين 18 (IL-18) به عنوان عامل القا كننده توليد اينترفرون ? شناخته شده و با تحريك سلولهاي T منجر به توليد IFN-? ميشود. با توجه به نقش مهم IL-18 در دفاع در برابر ليشمانيوز احشايي (VL) و نقش شناختهشده پليمورفيسمهاي ژن IL18 در توليد اين سايتوكاين، هدف از اين مطالعه بررسي ارتباط احتمالي بين پليمورفيسمهاي ژن IL18 و استعداد ابتلا به VL در بيماران ايراني است.
مواد و روشها: گروههاي مورد مطالعه شامل 118 كودك مبتلا به VL و 156 كودك سالم غير وابسته از منطقه بومي بيماران بودند. در هر دو گروه مورد مطالعه پليمورفيسمهاي ژن IL-18 در موقعيتهاي (G/T)656- ، (G/C)137- و (A/C)105+ با استفاده از روش PCR-RFLP (Polymerase Chain Reaction - Restriction Fregment Length Polymorphism) مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت.
نتايج: نتيجه اين تحقيق نشان داد كه فراواني آلل T در موقعيت 656- در گروه شاهد به طور معنيداري در مقايسه با بيماران مبتلا به كالاآزار بالاتر است (P=0.047). اما در هيچ يك از ژنوتيپهاي IL-18 بين بيماران و گروه شاهد تفاوت معنيداري وجود نداشت. علاوه بر اين، فراواني هاپلوتيپ ATG و هاپلوژنوتيپAGG/ATG به ميزان قابل توجهي در گروه شاهد در مقايسه با بيماران مبتلا به VL بالاتر بود P=0.044)و (P=0.043. بعلاوه، مشخص شد كه حركت ترجيحي قوي بين پليمورفيسمهاي ژن IL-18 در موقعيتهاي (G/T)656- ، (G/C)137- و (A/C)105+ وجود دارد (P < 0.001).
نتيجهگيري: نتايج اين مطالعه نشان داد كه فراواني آلل T در موقعيت 656- و فراواني هاپلوتيپ ATG و هاپلوژنوتيپAGG/ATG (موقعيتهاي 137- و 656- و 105+) به طور معنيداري در گروه كنترل بيشتر است. بر اساس اطلاعات ما تاكنون مطالعهاي در مورد ارتباط پليمورفيسمهاي ژن IL-18 و بيماري VL در ايران و در كشورهاي ديگر انجام نشده است، بنابراين ما قادر به مقايسه نتايج بدست آمده با مطالعات ديگر نبوديم و بنابراين به نظر ميرسد كه تحقيقات بيشتر در اين زمينه در ساير جمعيتها ارزشمند خواهد بود.
چكيده لاتين :
Background & Objective: Host resistance to Leishmania infection is mediated by cellular immune responses leading to macrophage activation and parasite killing. IL-18 known as interferon-? inducing factor, stimulate IFN-? production by T-cells. According to the important role of IL-18 in defense against VL and known effect of IL-18 gene polymorphisms on its production, the aim of this study was to investigate the probable relation between IL-18 gene polymorphisms and susceptibility to VL in Iranian patients.
Materials & Methods: The study groups included 118 pediatric patients suffered from VL and 156 non-relative healthy persons from the same endemic area as the patients. In both study groups IL-18 gene polymorphisms at positions -656 G/T, -137 G/C and +105A/C (codon 35/3) were analyzed by PCR-RFLP (Polymerase Chain Reaction - Restriction Fregment Length Polymorphism).
Results: The result showed that the frequency of T allele at position -656 was significantly higher in the controls compared to that in the patients (P=0.047). But in none of the genotypes of IL-18 there was significant difference between patients and controls. In addition, the distribution of ATG haplotype and AGG/ATG haplo-genotype were significantly higher in the controls compared to that in patients with VL (P=0.043and P=0.044, respectively). Furthermore a strong LDs (P < 0.001) were detected between the -607, -137 and codon 35/3 SNPs.
Conclusion: In conclusion, this study showed that the frequency of T allele at position -656 and ATG haplotype and AGG/ATG haplogenotype (positions +105, -656 and -137) were significantly higher in the controls. To the best of our knowledge no study has been conducted on IL-18 gene polymorphisms and VL in other countries, therefore, we were not able to compare our results with other investigations, so it seems that more researches in this field on other populations will be worthy.
عنوان نشريه :
مجله دانشگاه علوم پزشكي فسا
عنوان نشريه :
مجله دانشگاه علوم پزشكي فسا
اطلاعات موجودي :
فصلنامه با شماره پیاپی 6 سال 1391
كلمات كليدي :
#تست#آزمون###امتحان