مسيله وجود از منظر شيخ اشراق

Existence from the Viewpoint of Shaikh Ishrāq

سهروردي آنچه را در خارج تحقق دارد هويت مي نامد. اين هويت عين تشخص و فرد بودن است. ذهن پس از يافتن اين امر خارجي آن را به دو مفهوم عقلاني وجود و ماهيت تحليل مي كند. سهروردي وجود و ماهيت و ساير مفاهيم فلسفي را انتزاعي عقلاني و يا اعتبار ذهن مي داند. و معتقد است ، اين مفاهيم فلسفي در جهان واقع هيچ گونه زيادت و مغايرتي با آن هويت ندارند. و همه مفاهيم فلسفي ابزارهاي تحليل عقلاني واقعيت اند و زيادت آن ها بر واقعيت خارجي موجب تسلسل در مفاهيم فلسفي مي شود. بنابراين سهروردي به اصالت واقع يا اصالت هويت معتقد است . و ماهيت را هم همانند وجود اعتباري مي داند.

From Suhraward?’s viewpoint, what is actualized in the external reality is called ipseity (huwiyya). The ipseity is the same as individuation. When these things come to mind they will be divided into two intellectual concepts, i.e. existence (wudj?d) and quiddity (m?hiyya). Suhraward? believes that existence, quiddity and other philosophical concepts are intellectual abstractions. In the actual world there is no otherness or distinction between these philosophical concepts and ipseity, and all of these philosophical concepts are the means of intellectual analysis of reality, so any distinction leads to infinite regress. Therefore, Suhraward? believes in realism or fundamental reality of ipseity and from his viewpoint ipseity is a relative concept, just like existence.