ارتباط هوش معنوي با توانمندي تدريس در اعضاي هيات‌علمي دانشكده پزشكي

The Relationship between Spiritual Intelligence / Quotient (SQ) and Teaching Competency in Medical Faculty Members

مقدمه: يافتن عوامل موثر بر توانمندي‌هاي استادان و به‌كارگيري آنها، راه‌كار اساسي در زمينه ارتقاي كيفيت آموزش عالي است. اخيراً از بين عوامل اصلي؛ ارتقاي هوش معنوي به عنوان يكي از عوامل بهبود كيفيت كاري كاركنان معرفي شده است. لذا به منظور بررسي دقيق‌تر اين موضوع، پژوهش حاضر با هدف بررسي ارتباط هوش معنوي با توانمندي تدريس در اعضاي هيات‌علمي دانشكده پزشكي دانشگاه علوم پزشكي مشهد انجام شد. روش‌ها: اين پژوهش يك مطالعه توصيفي مقطعي است كه در دانشكده پزشكي با نمونه‌گيري تصادفي طبقه‌اي انجام پذيرفت. 160 نفر (32 نفر علوم پايه و 128 نفر باليني) از اعضاي هيات‌علمي در مطالعه وارد شدند. ابزارهاي پژوهش پرسشنامه هوش معنوي كينگ و پرسشنامه خودسنجي توانمندي تدريس دانشگاه آلاباما بود. داده‌ها با روش‌هاي آمار توصيفي و آزمون‌هاي تحليلي از جمله: آزمون‌هاي همبستگي اسپيرمن، تي، آناليز واريانس دوطرفه، من ويتني،كروسكال-واليس، فريدمن وكاي دو مورد تجزيه و تحليل قرارگرفت. نتايج: ميانگين نمره هوش معنوي اعضاي هيات‌علمي 2/1±0/63 و در حد متوسط بود و ميانه نمره توانمندي تدريس 0/92 با حداقل نمره 0/39 و حداكثر نمره 0/112 گزارش شد. بين هوش معنوي و توانمندي تدريس اعضاي هيات‌علمي همبستگي مثبت وجود داشت (001/0p < ، 31/0rs=) نتيجه‌گيري: هوش معنوي اعضا هيات علمي در حد متوسط ارزيابي شد و ارتباط مثبتي بين هوش معنوي و توانمندي تدريس وجود دارد. مطالعات بيشتري براي كشف علت و ماهيت اين ارتباط پيشنهاد مي‌شود. همچنين عوامل موثر بر هوش و توانمندي تدريس نيز نياز به مطالعات بيشتري دارند.

Introduction: Finding and applying all factors affecting the teachers’ ability, is the key to improving the quality of higher education. Recently, promotion of SQ has been introduced as a factor in improving the quality of performance in employees. Therefore, in order to investigate this issue more carefully, this study basically aimed to determine the relationship between SQ and teaching competency in Mashhad medical faculty members. Methods: This research is a descriptive, cross-sectional study on 160 medical faculty members as subjects (32 basic science faculty members, 128 clinical science faculty members) using stratified random sampling in medical faculty. King’s SQ questionnaire and teaching competency self-assessment instrument of Alabama University were used. The data were analyzed using descriptive statistics and analytical tests such as spearman correlation, T student, two- way ANOVA, Mann-Withney, Kruskal-wallis, Friedman, and Chi-square. Results: The mean score of SQ was 63.0±1.2, which was moderate; the median score of teaching competency was 92.0 with the minimum score of 39.0 and maximum score of 112.0; There was a significant correlation (p < 0.001) between SQ and teaching competency (rs=0.31). Conclusion: Faculty members’ spiritual intelligence was assessed moderately. There is a positive relationship between spiritual intelligence and teaching competency; more studies exploring the nature of this relationship are suggested. Also further studies are needed to be done on factors that affecting SQ and teaching competency.