بنمايه هاي ديني در ديوان فرخي يزدي

Religious MotifsIn FarokhiYazdi’s Poem Collection

فرخي يزدي از جمله نويسندگان و شعراي نادر دوره مشروطه است كه متفاوت از جريان حاكم دين ستيزي و تجددگرايي اغلب شاعران و روشنفكران، داراي بنيان فكري مذهبي و ايديولوژيك است و با ديده احترام به مذهب مينگرد و مضامين و بنمايه هاي مذهبي و ديني فراواني را در شعر خود به‌كار گرفته و از اين مضامين در آگاهي بخشي و بيدار كردن جامعه و اهداف ظلم ستيزي و عدالت پروري بهره ميبرد. اين جستار بر آن است تا با بررسي و تحليل اشعار و ارايه شواهد از ديوان فرخي، اين خصيصه فكري او را نشان دهد و ضمن پاسخ به سوال درباره سبك كاربرد مضامين و بنمايه‌هاي ديني در شعر او، با بررسي آثار محققان ادبيات صد سال اخير خاطرنشان كند كه اين مساله كمتر مورد توجه آنان قرار گرفته است.

FarokhiYazdias one of rare writers and poets in the constitutional period, different from the secular movement is a religion intellectual and respects to the religion and has applied religious intellectual and ideological foundation in his poems and used them in his lyrics and the themes of consciousness and awaken the society of anti-oppression and social justice objectives.this mental feature shows that he wants to mention that the religion is less paid attention via recent century literature.