رجعت از ديدگاه شيعه و فرقه ضالّه بهاييت

The Return (Raj’ah) according to the Shiite and to the Straying Sect of Bahaʹʹism

اين مقاله با رويكردي توصيفي ـ تحليلي، به بررسي نظريات شيعه و بهاييت در خصوص «رجعت» پرداخته است. «رجعت» يكي از مباحث اعتقادي در فرهنگ شيعه است و براي اثبات آن شواهد عقلي و نقلي فراواني ارايه داده است. بر اساس آيات و روايات، معناي دقيق و مراد از «رجعت» در فرهنگ شيعه، بازگشتن عده‏اي از خالصان و پاكان در زمان ظهور حضرت مهدي عليه‏السلام براي ياري ايشان و همچنين بازگشت عده‏اي از ناپاكان و دشمنان براي انتقام گرفتن از آنان است. اما فرقه ضالّه بهاييت رجعت به اين معنا را نپذيرفته و براي تحميل خود به عنوان ديني جديد بر اذهان، موافق راي و نظر خود، به تفسير آيات قرآن پرداخته و معتقد به رجعت صفاتي اوليا و انبياي پيشين در پيامبر نوظهور شده است.

Using a descriptive-analytical approach, the present paper studies the views adopted by the Shiite and Bahaʹism about the "the Return". The idea of "the return" is one of the ideological issues in Shiite culture, and many traditional and rational proofs have been offered to support it. In Shiite culture and according to Quranic verses and traditions, "the Return" strictly means the return the life of a number of dead people when Imam Mahdi reappers; some from among the sincre and pure to help him and some from among the enemies to receive punishment in return for there crimes. However, the straying sect of Bahaʹism, which attempt to introduce itself as a new religion, does not accept the Shiite view of the Return and interprets the Quranic verses according to its own view. Baha’ism holds that some of the characteristics of the bygone prophets and saints will return to the prophet who will come later