اثر سه نوع متفاوت تمرينات ذهني و مدل‌سازي بر خودكارآمدي دانشجويان دختر مبتدي

The effect of three different types of mental exercises and modeling of self–efficacy on the novice female college students

تصوير‌سازي و الگوسازي، فراينده‌هاي شناختي مشابهي هستند كه با استفاده از تجربه مشاهده‌اي اطلاعات موثري را بر خودكارآمدي فراهم مي‌كنند. برخي از پژوهش‌هاي تصوير‌سازي، براي اطمينان از تصوير سازي صحيح افراد، الگويي از اجراي صحيح را پيش از تصويرسازي نمايش داده‌اند. بنابراين، اثر اين دو عامل با هم تداخل يافته است. در پژوهشي هم كه اثر اين دو عامل را تفكيك نموده است، نوع تصوير سازي كنترل نشده است. بدين ترتيب، تحقيق حاضر با هدف مقايسه اثر الگوسازي، تصويرسازي دروني و بيروني بر خودكار آمدي در مهارت سرويس ساده واليبال (Volleyball simple serve) با استفاده از يك طرح تحقيق پيش آزمون ـ پس آزمون در گروه‌هاي تصادفي، انجام شد. 48 دانشجوي دختر مبتدي (Novice) با توانايي تصويرسازي متوسط، به صورت تصادفي انتخاب و به چهار گروه همسان از نظر خودكارآمدي تقسيم شدند. پرسشنامه خودكارآمدي قبل و بعد از تمرين تجربي به آزمودني‌ها ارايه شد. داده‌هاي مربوط به خودكارآمدي در پيش آزمون و پس آزمون با استفاده از تحليل واريانس 4×4 با سنجش‌هاي مكرر عامل آزمون، آزمون تعقيبي و t وابسته مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. نتايج نشان داد كه به ترتيب، خودكارآمدي گروه الگوسازي، تصويرسازي دروني و بيروني در پس آزمون به طور معناداري، بهتر از پيش آزمون بود (0.005p < ) ولي در گروه كنترل، تفاوت معناداري يافت نشد (0.005p > . ) اين يافته‌ها پيشنهاد مي‌كنند كه خودكارآمدي، عاملي موثر در ميزان يادگيري حركتي است و اطلاعاتي كه فرد از طريق الگوسازي دريافت مي‌كند، نسبت به تصويرسازي دروني و بيروني بر خودكارآمدي تاثير بيشتري دارد.

Imagery and modeling are similar cognitive processes that by using vicarious experiences provide effective information on self–efficacy. However, some imagery studies have shown a model of correct performance before beginning of the imagery to ensure that subjects are imagining the skill correctly. Thus, the effect of these two factors have interfered with each other. In a study that these factors were separated, the imagery type was not controlled. Therefore, the purpose of the present study was the comparison of the effect of modeling, internal imagery and external imagery on self-efficacy of a volleyball simple serve using a pretest–posttest randomized–groups design. 48 novice female students with average imagery ability were randomly selected and matched in four groups based on self–efficacy (control, modeling, internal and external imagery). Self-efficacy questionnaire has been used in pre and post test in this research. Data from the result of self–efficacy were analyzed at pretest and posttest by 4*4 ANOVA with repeated measures of test factor and paired t-test. The results indicated that, respectively the self–efficacy of modeling group, internal imagery and external imagery were significantly better than control group in posttest , but there were not significant differences between self–efficacy at modeling, internal and external imagery groups in pretest and posttest (p > 0.005). These findings suggested that self–efficacy is the effective factor in the rate of motor learning and the received information by modeling is more effective on self–efficacy than internal and external imagery.