ساختار تصميم‌گيري مطلوب در طراحي برنامه درسي آموزش عالي: ديدگاه اعضاي هيات علمي و متخصصان برنامه درسي

Review of the perspectives of faculty members and curriculum specialists toward good conditions of the structure of optimal decision making in designing higher education curriculum

هدف اصلي پژوهش حاضر بررسي ديدگاه اعضاي هيات علمي و متخصصان برنامه درسي نسبت به وضعيت مطلوب ساختار تصميم‌گيري در طراحي برنامه درسي آموزش عالي به تفكيك نه عنصر برنامه درسي (اهداف، محتوا، فعاليت‌هاي يادگيري، راهبردهاي تدريس، ارزشيابي، گروه‌بندي، منابع و ابزار يادگيري، زمان و فضا) بود. جامعه آماري پژوهش، اعضاي هيات علمي دانشگاه فردوسي مشهد و متخصصان برنامه درسي كشور هستند. به كمك روش نمونه‌گيري طبقه‌اي 110 نفر از اعضاي هيات علمي دانشگاه فردوسي مشهد با استفاده از جدول مورگان و تعداد 30 نفر از متخصصان برنامه درسي از 6 دانشگاه كشور به روش نمونه‌گيري غير احتمالي به شيوه در دسترس (سهل‌الوصول) انتخاب شدند. روش پژوهش حاضر، توصيفي و از نوع پيمايشي و ابزار پژوهش نيز پرسشنامه محقق ساخته است. يافته‌هاي مربوط به آمار توصيفي (ميانگين مولفه‌ها) نشان مي‌دهد كه استادان خواستار وضعيت نيمه متمركز در تصميم‌گيري‌هاي مربوط به مولفه‌هاي محتوا، هدف، ارزشيابي، زمان و فضا هستند. همچنين آنان وضعيت عدم تمركز تصميم‌گيري در چهار مولفه يادگيري، روش‌هاي تدريس، گروه بندي، منابع و ابزار يادگيري را مي‌طلبند. ميانگين نمرات نظرات متخصصان برنامه درسي نشان مي‌دهد كه آنها خواهان وضعيت نيمه متمركز در تصميم‌گيري در مولفه هدف و محتوا، ارزشيابي و زمان و خواستار وضعيت عدم تمركز در مولفه‌هاي فعاليت‌هاي يادگيري و روش تدريس، گروه بندي، منابع و ابزار و فضا بودند. همچنين نتايج مربوط به آمار استنباطي (روش آناليز واريانس چند متغيره) نشان داد كه ميان نظرات استادن دانشكده‌هاي مختلف و استادان با مرتبه علمي متفاوت از لحاظ ديدگاه نسبت به وضعيت مطلوب تصميم‌گيري در برنامه درسي دانشگاهي تفاوت معناداري وجود ندارد. همچنين نتايج مربوط به آزمون t نمايانگر اين است كه بين نظرات متخصصان برنامه درسي و اعضاي هيات علمي تفاوت معناداري مشاهده شد؛ بدين صورت كه متخصصان برنامه درسي خواهان وضعيت عدم تمركز بيشتري در تصميم‌گيري‌ها بودند. بنابراين پيشنهاد مي‌شود تا اختيارات بيشتري به دانشگاه‌ها پيرامون طراحي برنامه درسي، داده شود

The main goal of this study was to review the perspectives of faculty and curriculum specialists toward good conditions of the structure of optimal decision making in designing higher education curriculum in terms of nine elements of curriculum ( goals, content, Learning activities, teaching strategies, evaluation, grouping, learning resources and tools, time and space). The statistical population of this research was the faculty members of Ferdowsi University of Mashhad and curriculum specialists of the country which the sample size of 100 were chosen using Morgan table and 30 curriculum specialists from six universities of the country were chosen using Non-probability sampling methods with Convenience Sampling. Method of this research was descriptive and the survey type and the research instrument was a researcher-made questionnaire. The result of descriptive statistics (components mean) showed that the faculty members demanded the semi-centralized status in decision-making on the components of goals, content, evaluation, time and space. They also wanted decentralization status in decision-making on four components of learning, teaching methods, grouping, learning resources and tools. Mean scores of curriculum specialists’ opinions showed that they asked for semi-centralized status in decision-making on the components of goal, evaluation and time. They also wanted decentralization status in components of learning activities and teaching methods, grouping, learning resources, tools and the space. The results of inferential statistics (multiple – variation variance method) also showed that there was no significant difference between the perspectives of the faculty members of different universities with different academic rankings. The t-test result was showed that there was significant difference between the perspectives of the curriculum specialists and those of the faculty members, in such a way that the specialists and the Ph.D. students of curriculum demanded more decentralization status in decision-making. It was also suggested that more authority should be given to the universities on curriculum design.