بررسي پايداري منابع آب زيرزميني دشت داراب استان فارس

A Study on Sustainability of Groundwater Resources of Darab Plain, Iran

افزايش مصرف آب ناشي از افزايش جمعيت، باعث كاهش كيفي و كمي آب‌هاي قابل استحصال شده است. با توجه به اين وضعيت، شناخت منابع مناسب كمي و كيفي براي داشتن كشاورزي پايدار امري ضروري و اجتناب‌ناپذير به نظر مي‌رسد. در اين تحقيق تغييرات سطح آب‌ زيرزميني دشت داراب براي يك دوره 18 ساله (89-1372) و تغييرات كيفي براي سال‌هاي 89-1387 مورد بررسي قرار گرفت. نتايج حاصل از اندازه‌گيري سطح آب در 39 چاه پيزومتري بيانگر آن ‌است كه متوسط افت آب‌‌ زيرزميني در دشت داراب، براي مدت مورد مطالعه برابر 23/27 متر بوده است. همچنين بررسي كيفيت آب نشان دهنده افزايش سالانه هدايت الكتريكي، pH و نيترات در اين مناطق مي‌باشد. به‌طور كلي بيلان آب، روند كاهش سطح آب‌ زيرزميني، افزايش شوري و pH آب‌‌هاي دشت داراب، بيانگر خطر ناپايداري منابع آب‌ زيرزميني اين منطقه مي‌باشد.

Population growth has resulted in increase in water use, which in turn has led to a decline in quantity and quality of groundwaters. Therefore, quantitative and qualitative assessment of groundwater resources is crucial for sustainable agriculture. This research was conducted to evaluate the spatio-temporal variation (18 years) of groundwater table and the quality of groundwater resources of Darab plain. To this end, data of 39 piezometers in the plain were selected to evaluate the groundwater table fluctuations during an 18-year period, while qualitative characteristics were determined for 2008-2012. Results showed that the mean groundwater level depletion was 27.23 m during the studied period. Also, qualitative dynamics indices of water showed that EC, pH, and nitrate of the groundwater increased annually during the study period. Overall, the water budget of the region, the lowering of water table, and the increase in water salinity and acidity indicate the unsustainability risk of the ground water of the studied region.