ارزيابي مدل واتسويت براي پيش بيني توزيع املاح در منطقه ريشه يونجه

Evaluation of WatSuit Model for Prediction of Alfalfaʹʹs Root Zone Salt Distribution Pattern

در شرايط آبياري با آبهاي شور توزيع املاح در منطقه ريشه، علاوه بر برهمكنشهاي شيميايي محلول خاك، وابسته به كسر آبشويي و همچنين الگوي برداشت آب محصول مي باشد. به منظور بررسي اثر كسر آبشويي بر توزيع املاح منطقه ريشه يونجه يك آزمايش لايسيمتري (لايسيمترهاي استوانهاي با قطر داخلي 40 و ارتفاع 180 سانتيمتر) به صورت آزمايش فاكتوريل در قالب طرح كاملاً تصادفي با سه سطح شوري آب آبياري (3، 7 و 13 دسي زيمنس بر متر) و سه سطح كسر آبشويي ( 12، 25 و 50 درصد) و با چهار تكرار اجرا شد. بعد از پر كردن و اطمينان از صحت روش مورد استفاده، ستونهاي خاك تا زمان كاهش شوري آب زهكش تا حد 3 دسي زيمنس بر متر آبشويي شدند و سپس مورد كشت يونجه رقم يزدي قرار گرفتند. براي تنظيم سطح شوري آب آبياري از آب شور طبيعي مزرعه تحقيقات شوري صدوق با شوري 14 دسي زيمنس بر متر استفاده شد كه با نسبتهاي مختلف با آب شرب مخلوط ميشد. ميزان آب مورد نياز گياه با در نظر گرفتن كسر آبشويي در هر آبياري به طور دقيق توزين شده و در اختيار گياه قرار گرفت. پس از 48 ساعت ميزان آب زهكش شده از انتهاي ستون بار ديگر توزين مي شد كه در آن كيفيت زهكش خروجي نيز اندازهگيري ميشد. حداقل تعداد آبياري مورد نياز براي حصول شرايط ماندگار 12 دور آبياري بود كه با افزايش سطح شوري آب و نيز كاهش كسر آبشويي بر تعداد آن اضافه مي شد. به طور كلي نتايج اين آزمايش نشان داد كه اعمال يك كسر آبشويي مشخص منجر به كاهش شوري خاك بيش از آن مقداري مي شود كه مدلي مانند واتسويت پيش بيني ميكند. بنابراين در اين شرايط ميتوان با اعمال كسر آبشويي كمتر نيز به متوسط شوري مورد نظر دست يافت كه خود از جنبه مصرف بهينه آب به خصوص در شرايط شور كه آبياري با آبهاي با شوري بيشتر مي باشد، بسيار قابل توجه است.

When irrigating with saline water, salt distribution pattern within the root zone is affected by leaching fraction and crop water uptake pattern, in addition to the chemical interactions of soil solution. In order to evaluate leaching requirement and sensitivity of alfalfa to salinity, a lysimetric study (cylindrical lysimeters with internal diameters of 40cm and height of 180 cm) was conducted in completely randomized design with 3 levels of irrigation water salinity (3, 7 and 13 dS/m) and 3 levels of leaching fractions (12%, 25%, and 50 %) as a factorial experiment with 4 replications. After packing, soil columns were leached until drainage water salinity reached 3 dS/m and, then, were sown with alfalfa (Yazdi cultivar). To prepare different irrigation water salinity, natural saline water from Sadouq Salinity Research Field with salinity level of 14 dS/m was blended with tap water in different ratios. The amount of applied water was based on crop water consumption in addition to leaching fraction which was carefully weighed. The collected drain water was weighed again after 48 hr in which drain water quality was measured too. The least required irrigation cycles to reach steady state conditions was 12 cycles which increased with increasing salinity level and decreasing leaching fraction. Generally, results showed that implementation of a defined leaching fraction can reduce soil salinity more than WatSuit predictions. Therefore, soil salinity control at a desired level can be obtained with less leaching fraction level. This is especially important for optimum water utilization under saline conditions when irrigation is linked to application of more salts.