پديد آورندگان :
بهزادي اندوهجردي ، حسين نويسنده , , شادمحمدي، مريم نويسنده دانشجوي دكتري زبان و ادبيات فارسي دانشگاه آزاد اسلامي واحد تهران مركزي shadmohamadi, Maryam
كليدواژه :
طنز , زن زيادي , جلال آل احمد , سه‌تار , ديدوبازديد , داستان كوتاه , پنج داستان
چكيده فارسي :
جلال آل احمد از نويسندگان پركار دهه‌ي چهل ه.ش در آثار خود، بارها مسايل اجتماعي، سياسي و عقيدتي را به چالش كشيده است؛ انتقاد از مسايل جامعه نه تنها در مقالات و ساير نوشته‌هاي او، بلكه در داستان‌هاي كوتاهش نيز نمود دارد.
از پنج مجموعه‌ي داستان كوتاه چاپ شده از وي، چهار مجموع داراي داستان‌هايي بهره‌مند از عناصر طنز هستند؛ آل احمد در اين مجموعه‌ها فلاكت و عقب‌ماندگي عوام، رواج باورهاي خرافي، بي‌اعتنايي افراد نسبت به اجتماع و شهروندان، سياست‌بازي و روش‌هاي نامطلوب مبارزه براي رسيدن به شهرت، از بين رفتن اصالت‌هاي فرهنگي و تعصبات ديني را در قالب داستان مورد انتقاد قرار مي‌دهد و براي مطرح كردن اين موضوعات، مانند بسياري از آثار انتقادي ديگر از قالب طنز استفاده مي‌كند.
آل احمد، افزون بر بهره‌گيري از طنز در درون‌مايه‌ي داستان‌هايش، از طنز كلامي (طنز در بيان راوي داستان يا شخصيت‌هاي اصلي آن) نيز استفاده مي‌كند و براي اين منظور سازوكارهاي طنزآفريني را در خدمت داستان قرار مي‌دهد كه عبارتند از: كنايات و تعابير عاميانه، تشبيهات طنزآميز، استعاره، تضاد، تكرار، اغراق (بزرگ‌نمايي)، تحقير (خردنمايي)، پارادوكس، جناس، ايهام تناسب، تشخيص، حسن تعليل و صنعت عكس (در حوزه‌ي بلاغت) و درهم‌آميختگي گونه‌هاي مختلف زباني، درهم شكستن قراردادهاي همنشيني و (در حوزه‌ي دستور زبان) و نقيضه‌سازي.
چكيده لاتين :
Jalal Al-e Ahmad, one of the efficient authors of 40s AP, has challenged the social, political and doctrinal issues. Criticizing the society’s issues is not only obvious in his articles and other writings, but also in his short stories.Al-e Ahmad, in his short story collections, criticizes the adversity and backwardness of the common people, the prevalence of superstitious beliefs, the inattentiveness of people to the society, political manipulation and unfavorable ways to achieve fame, the disappearance and cultural origins and religious fanaticism, and, like many other critical works, uses the satirical concepts in order to set forth these subjects.Al-e Ahmad, as well as implementing satire in the theme of his stories, implements the verbal satire. For this purpose, he makes the satirizing mechanisms serve in the story which include folkloric ironies and interpretations, satirical similes, metaphor, conflict, repeat, hyperbole, contempt, paradox, homonymy, ambiguity, personification, euphemism, contrast (regarding eloquence), mixing different linguistic registers, breaking coherence regulations, lexical filtering etc. (regarding grammar).
