اثربخشي "زوج ‌درماني گروهي كوتاه مدت"، "درمان سنتي" و "دارودرماني" بر سازگاري زناشويي مردان مبتلا به سو مصرف مواد

Effectiveness of Brief Group Couple Therapy, Traditional Therapy, and Drug Therapy on Marital Adjustment of Patients with Substance Abuse

هدف اين پژوهش بررسي اثربخشي زوج درماني گروهي كوتاه مدت، درمان سنتي و دارو درماني بر سازگاري زناشويي بيماران مبتلا به سو ‌ مصرف مواد بود. بر اين اساس، از بين كليه مردان معتاد مراجعه كننده به مراكز ترك اعتياد تحت پوشش بهزيستي و دانشگاه علوم پزشكي شيراز، 75 معتاد با همسرانشان به روش هدفمند انتخاب شدند. اين زوج ها در سه گروه زوج درماني + دارودرماني، درمان سنتي + دارودرماني و دارودرماني جايگزين شدند. در اين پژوهش از مقياس سازگاري زناشويي، مصاحـبه ي تشخيصي و تست آزمايشگاهي تشخيص سريع استفاده شد. شركت كنندگان در سه موقعيت پيش آزمون، پس‌آزمون و پي گيري مورد سنجش قرار گرفتند. نتايج نشان داد كه زوج درماني گروهي كوتاه مدت در مقايسه با درمان سنتي و دارو درماني اثربخشي معناداري بر ميزان سازگاري زناشويي در مرحله ي پس‌آزمون و همچنين در مرحله ي پي گيري بيماران مبتلا به سو مصرف مواد داشت. بنابراين، برنامه زوج درماني گروهي كوتاه مدت مي تواند به عنوان يك روش درماني اثربخش براي افزايش سازگاري زناشويي مورد استفاده قرار گيرد.

This research aimed to investigate the effectiveness of brief group couple therapy (BGCT), traditional treatment and drug therapy on marital adjustment in patient with substance abuse. A sample was selected comprised of 75 men with their wives that were referring to substance abuse treatment clinics in Shiraz. The couples were assigned to 3 groups: BGCT+ drug therapy, traditional treatment + drug therapy, and only drug therapy. All group members were pretested, post-tested and fallowed-up by interview, laboratory rapid test and dyadic adjustment scale (DAS). The result showed that "BGCT", in comparison with traditional treatment and only drug therapy, has significant effect on marital adjustment in patient with substance abuse in post test and follow up. We can conclude that "BGCT" has more effect on increasing marital adjustment in men with substance abuse.