ارزيابي آسيب پذيري شهري ناشي از حملات هوايي: ناحيه يك از منطقه 11 شهر تهران

Assessing Urban Vulnerability Due to Air Attacks: District 1 of Region 11 of Tehran Municipality

استفاده از حملات هوايي به شهرها، به عنوان يك استراتژي مرسوم در جنگ‌هاي اخير شناخته شده است. بر اين اساس، ارزيابي آسيب پذيري شهرها در حملات هوايي و تدوين راهكارهايي مناسب براي كاهش خسارات ضروري است. اين هدف مستلزم به كارگيري اصول پدافند غيرعامل و روش هاي برنامه ريزي شهري است. در اين تحقيق، ناحيه يك منطقه 11 شهر تهران به عنوان محدوده مطالعاتي استفاده شده است. اين محدوده در طرح هاي فرادست، به عنوان بخش مهمي از شهر تهران معرفي شده (به علت استقرار كاربري هاي استراتژيك) و از اين رو ارزيابي آسيب پذيري آن از اهميت خاصي برخوردار است. در اين تحقيق، آسيب پذيري محدوده مورد نظر در حملات هوايي براساس روش تحليل سلسله مراتبي و به كارگيري سيستم اطلاعات جغرافيايي مورد ارزيابي قرار گرفت. يافته هاي اين ارزيابي نشان مي دهد كه در مجموع 4/92 درصد بلوك هاي ساختماني واقع در محدوده، داراي آسيب پذيري متوسط به بالا هستند.

Abstract Using air attacks on cities have been known as a common strategy in the recent wars. Hence, it is necessary to assess the vulnerability of cities to air attacks and provide appropriate solutions to mitigate damages. This goal is achieved by using passive defense considerations and urban planning methods. In this study, district 1 of region 11 of Tehran municipality has been used as the study area. This zone is introduced in Tehran’s outreach plans as an important part of the city, because of establishing strategic land uses, and hence evaluating its vulnerability is important. In this research, the vulnerability assessment of the region of interest to air attacks is accomplished using the analytical hierarchy process (AHP) method and the geographic information systems (GIS). The findings of this assessment show that 92.4% of construction blocks in the region of interest are included in the range of medium to high vulnerability. Keywords: Air Attacks, Urban Vulnerabilities, Passive Defense, GIS, AHP.