شاخص گليسميك و بارگليسميك رژيم غذايي در ارتباط با سندرم متابوليك: مروري بر شواهد همه گير شناختي

Dietary glycemic index and glycemic load in relation with metabolic syndrome: A review on epidemiologic evidence

زمينه: يكي از مواردي كه اخيراً توجه زيادي را به خود جلب كرده است اثر شاخص گليسميك (Glycemic Index: GI) كربوهيدرات مصرفي و بار گليسميك (Glycemic Load: GL) رژيم غذايي بر سندرم متابوليك است. هدف: مطالعه به منظور مرور پژوهش هاي انجام شده در زمينه ارتباط GI و GL رژيم غذايي با سندرم متابوليك انجام شد. مواد و روش ها: جستجو در PubMed با كليدواژه هاي ْGlyc(a)emic index و Glyc(a)emic load در تركيب با سندرم متابوليك و حداقل يكي از اجزاي سندرم متابوليك، مقاومت انسوليني، حساسيت انسوليني و برخي عوامل خطر مرتبط همچون كلسترول LDL و كلسترول تام انجام شد و بيش تر به نتايج منتشر شده مطالعه هاي انساني تا سال 2010 محدود شد. همچنين جستجوي دستي روي مقاله ها انجام و در نهايت 30 بررسي در اين مطالعه گنجانده شد. يافته ها: اطلاعات حاصل از مطالعه هاي مقطعي و مداخله اي، با قدرت تاييد نمي كنند كه GI و GL با مقاومت انسوليني و حساسيت انسوليني در ارتباط هستند اما ممكن است فيبر غذايي به طور مستقيم مسوول اثرات مفيد گزارش شده براي رژيم با GI پايين بر روي حساسيت انسوليني در انسان باشد. در مورد خطر سندرم متابوليك بايد با جاي گزين كردن منابع كربوهيدراتي با GI پايين (براي مثال برنج قهوه اي به جاي برنج سفيد) به كاهش خطر سندرم متابوليك و درمان آن كمك كرد؛ به خصوص در جمعيت هايي كه انرژي آن ها بيش تر از كربوهيدرات حاصل مي-شود. همچنين اثرات مفيد رژيم با GI و GL پايين بر اجزاي متشكله سندرم متابوليك تاكنون در مطالعه هاي مداخله اي با قدرت تاييد نشده است و به نظر مي رسد براي دستيابي به نتيجه قطعي در اين مورد، طراحي كارآزمايي هاي باليني طولاني مدت با حجم نمونه بالا ضروري است. نتيجه گيري: با توجه به مطالعه هاي ذكر شده، رژيم هاي با GI پايين شايد در حفظ شاخص هاي چربي خون و ديگر اجزاي سندرم متابوليك مفيد باشند؛ به خصوص در افرادي كه سطوح بالاتري از شاخص توده بدني، مقاومت انسوليني يا اختلال تحمل گلوكز دارند.

Background: Nowadays, more and more attention is paid to the glycemic index (GI) of dietary carbohydrates and the glycemic load (GL) of diets. Objective: This study was aimed to review the previous researches about the association between the dietary GI and GL and metabolic syndrome. Methods: The present study was a literature search within PubMed. The search terms glyc(a)emic index and glyc(a)emic load were combined with metabolic syndrome and at least one of the components of metabolic syndrome, insulin resistance, insulin sensitivity, and also some of associated risk factors such as low density lipoprotein cholesterol, total cholesterol, respectively. Most studies on humans published until 2010 were considered. Reference lists within the papers reviewed were cross-checked manually. On the whole, 30 papers were studied. Findings: The data from cross-sectional and interventional studies do not strongly support the presence of a relationship between the dietary GI or GL and insulin resistance or insulin sensitivity. Rather, the dietary fiber may be directly responsible for the reported effects of low GI diets on insulin sensitivity in humans. Considering the risk of metabolic syndrome, it is time to replace the carbohydrate resources with low GI (brown rice for white rice) to decrease the risk of metabolic syndrome and to treat the condition especially in populations with high intakes of carbohydrate. In addition, the interventional studies, unlike the cross-sectional studies, cannot strongly support the positive effects of low GI/GL diets on the components of metabolic syndrome. It seems that long-term clinical trials with large samples to obtain solid evidence are needed. Conclusion: Taken together all mentioned studies, low GI/GL diets may benefit lipid profiles and other components of metabolic syndrome especially the individuals with higher BMI, insulin resistance or impaired glucose tolerance.