تحديد حقوق و آزاديها

Limitation of Rights and Liberties

حق و آزادي دغدغه عظيم و خطير فرد انساني است. حمايت از اين دو گوهر گرانبها و مصون داشتن آنها از افراط و تفريط تكليف مهمي است. سو استفاده از حق و آزادي به اندازه اهمال و بي‌اعتنايي به حق و آزادي جدي و خطرناك است. در مطلق نبودن عمده حقوق و آزاديها نمي‌توان ترديد كرد. حتي بنيادي بودن حق با اطلاق آن ملازمه ندارد. در نظام بين‌الملل حقوق بشر دو تاسيس شناخته شده وجود دارد. يكي از آن دو حقوق و آزاديهاي انسانها را در وضعيت عادي محدود مي‌سازد و ديگري حقوق و آزاديها را در وضعيت اضطراري به حالت تعليق در مي‌آورد. اعمال هر يك از آن دو متوقف بر شرايطي است. نگارنده در اين مقاله، از تحديد حقوق و آزاديها در شرايط عادي سخن گفته، اصل مشروعيت و شرايط آن را مورد بررسي قرار داده و آن‌گاه رويّه قضايي ديوان اروپايي حقوق بشر را مورد توجه قرار داده است.

Rights and liberties are the main concerns of individual human beings. The protection of these two and their preservation from being abused or neglected are important duties. The abuse of rights and liberties is as serious and dangerous as neglecting them. No doubt, rights and liberties are not absolute. Even the fundamentality of rights does not correlate with its absoluteness. There are two recognized institutions in international system of human rights; one puts limitations on the rights and liberties in normal situations; the other one suspends them in emergencies. The application of each is subject to certain conditions. In this article, the author deals with the limitation of rights and liberties in normal situations, as well as their legitimacy and conditions. Then, he focuses on the judicial process of the European Court of Human Rights.