اصل فردي كردن مجازاتها؛ تبعيضي فاحش يا عدالتي عادلانه‌تر؟

Individualization of Penalties: A Manifest Dissemination or a Fairer Justice?

از زماني كه مجرم نقش محوري خود را در جريان عدالت كيفري پيدا كرد، ‌الگوي تعيين مجازات نيز تغييراتي داشته است. نظام مجازات نامعيّن شاخصه اين تحول در زمينه تعيين مجازات است. اما از چند دهه پيش همزمان با قوّت گرفتن مفاهيم استحقاق و عدالت، عده‌اي توجه به شخصيت مجرم را عامل تبعيض ميان مجرمانِ مرتكب جرايم مشابه قلمداد مي‌كنند. نتيجه اين نوع نگرش، ‌ثبات هر چه بيشتر مجازاتها و روي آوردن به نظام مجازات معيّن در برخي كشورهاي غربي است. در اين نوشتار ابتدا با اعتقاد به اينكه برداشتهاي مختلف از مفهوم عدالت،‌ منتهي به نظامهاي گوناگوني در تعيين مجازات مي‌گردد، به بررسي رابطه اصل فردي كردن مجازاتها با اصل برابري افراد در قبال قانون خواهيم پرداخت. سپس مروري بر جايگاه اصل فردي كردن مجازاتها در حقوق كيفري ايران خواهيم داشت.

Since the criminal has received her or his pivotal role in the process of criminal justice, determination of punishment has been subject to change. The characteristic trait of this change is the system of indefinite punishment in determination of punishment. However, with the rise of the concepts of entitlement and punishment, some experts believe that attention to the personality of the criminal makes it a factor in making discrimination among criminals with similar crimes. In consequence, some Western countries have adopted an approach toward a system of definite punishment. Hence the article concerns that different interpretations of justice lead to different systems in determination of punishment. It follows that the principle of individualization of punishments in view of peopleʹs equality before law is tackled. This is followed up by a review of the place of individualization of punishments in the Iranian criminal law.