مسيوليت كيفري مسلمان نسبت به قتل اهل ذمّه

Criminal Liability of Muslim for Murder of a Dhimmi

از ديدگاه فقه جزايي، يكي از شرايط اعمال مجازات قصاص در خصوص مرتكبين قتل عمد، تساوي جاني و مجني‌عليه در دين است كه به‌موجب قيد مذكور، چنانچه مسلماني عمداً كافري را به قتل رساند، كشته نمي‌شود، ولي چنانچه مقتول كافر ذمّي باشد، علاوه بر ديه، برخي واكنش‌هاي جزايي مانند تعزير در انتظار مرتكب است. با اين وجود، مشهور فقهاي اماميه معتقدند كه اگر جاني به قتل كفار ذمّي عادت كرده باشد، اولياي دم مجني‌عليه مي‌توانند او را بكشند، هرچند در مورد ماهيت مجازات مذكور و نحوه احراز وصف عادت در مرتكب، اتفاق نظر وجود ندارد. نگارنده در نوشتار حاضر تلاش كرده است تا با بررسي نظريه‌ها و آراي فقهاي شيعه و كاوش در ادله و مباني ارايه شده، به مطالعه اين موضوع بپردازد.

According to Penal jurisprudence, one of the preconditions to execute retaliation is equality between murderer and victim in terms of their religions. According to this constraint, if a Muslim murders an unbeliever deliberately, he will not be killed. But, if the victim is a Dhimmi unbeliever, some penal reactions such as punishment will expect the perpetrator. Nevertheless, most Imami jurists believe that if the murderer is habituated to kill Dhimmi unbelievers, heirs of the slain person can kill him, though these jurists are not of the same opinion about nature of this sentence and way to confirm habituation on the perpetrator. In this writing, authors have tried to study this issue according to views and ideas of Shiʹi jurists, and based on arguments and principles adduced by them.