رابطه‌ي رهبري معنوي و كيفيت زندگي كاري كاركنان در مركز آموزشي درماني شهيد هاشمي‌نژاد شهر تهران

The Relationship between Spiritual Leadership and Quality of Work Life in an Iranian Educational-Medical Hospital

مقدمه: امروزه نوع جديدي از مفهوم رهبري مطرح است كه بر ارايه ي خدمت به ديگران، ديدگاه كلي نسبت به كار، توسع هي فردي و ناميده مي شود. نهضت رهبري معنوي شامل مد لهاي خدم تگزاري « رهبري معنوي » تصميم گيري مشترك تاكيد دارد كه تحت عنوان رهبري، مشاركت دادن كاركنان و توانمندسازي آنان م يباشد كه بر اساس فلسف هي رهبري خدم تگزار بنا نهاده شده است. هدف اين پژوهش، شناسايي رابطه ي رهبري معنوي و ابعاد آن با كيفيت زندگي كاري كاركنان در بيمارستان آموزشي- درماني شهيد هاشمي نژاد شهر تهران بود. روش بررسي: پژوهش حاضر از نظر نتايج كاربردي بود كه به صورت مقطعي در سال 1388 انجام گرفت. نمونه ي پژوهش شامل 111 و نيز پرسش نامه ي كيفيت Fry نفر از پرسنل شاغل در بيمارستان شهيد هاشمي نژاد بود. داده ها با استفاده از پرس شنامه ي رهبري معنوي تحليل شد. Spearman و آزمون SPSS جمع آوري و به وسيله ي نرم افزار Casio زندگي كاري يافته ها: بين رهبري معنوي و هفت بعد آن (چشم انداز سازماني، عشق به نوع دوستي، ايمان به كار، معني داري در كار، عضويت در سازمان، تعهد سازماني و بازخورد عملكرد) با كيفيت زندگي كاري كاركنان در مركز آموزشي درماني هاشم ينژاد رابطه ي معني دار و .(P < 0/ مثبت وجود داشت ( 001 نتيجه گيري: رهبري معنوي با فراهم نمودن زمين ههاي مساعد و حمايت كننده براي كاركنان، شرايطي را فراهم م يسازد تا با تلاش در جهت تحقق اهداف سازمان، نيازها و اهداف خود را برآورده كنند و توانايي هاي بالقوه ي خود را آشكار سازند. واژه هاي كليدي: رهبري معنوي؛ بيمارستان هاي آموزشي؛ كاركنان؛ كيفيت زندگي.

Introduction: A new kind of leadership, called spiritual leadership, emphasizes on serving to others, general attitude toward work, personal development, and collaborative decision making. Spiritual leadership has been developed based on the philosophy of servant leadership and includes staff participation and empowerment. This research aimed to survey the relationship between spiritual leadership and its seven dimensions on the quality of work life among the staff members of Hasheminejad Hospital, Tehran, Iran. Methods: This descriptive, applied research was carried out on 111 staff members of Hasheminejad Hospital in 2010. Data was collected by Fryʹs spiritual leadership survey and quality of work life questionnaire of Casio model. Data was analyzed by descriptive statistics and Spearman test in SPSS. Results: There were significant and positive correlations between spiritual leadership and its seven dimensions (vision, altruistic love, hope, meaning, membership, organizational commitment, and performance feedback) and quality of work life among the staff of Hasheminejad Hospital. Conclusion: Spiritual leadership provides supporting backgrounds for staff and helps them meet the organizational goals by pursuing their aims and needs through using their potentials. Keywords: Spiritual Leadership; Hospitals; Teaching; Personnel; Quality of Life.