رابطه‌ي بين جامعه پذيري و تعهد سازماني در پرستاران بيمارستان شريعتي اصفهان (مورد كاوي)

The Relationship between Organizational Socialization and Commitment among Nurses in Shariati Hospital, Isfahan, Iran

مقدمه: يكي از فرايندهاي مهم در رابطه با نيروي انساني، فرايند جامعه پذيري سازماني افراد تازه وارد است؛ كه اعضاي جديد از آن طريق با ارز شها، هنجارها و الگوهاي رفتاري سازمان آشنا مي شوند و خود را با فرهنگ سازمان هماهنگ مي كنند. پژوهش حاضر با هدف شناسايي رابطه ي جامعه پذيري سازماني و تعهد سازماني در پرستاران بيمارستان شريعتي اصفهان انجام گرفته است. روش بررسي: اين پژوهش توصيفي- همبستگي در سال 1389 انجام شد و جامع هي آماري آن، پرستاران شاغل در بيمارستان شريعتي اصفهان بودند. با توجه به محدود بودن جامع هي آماري اين پژوهش، پرسش نامه بين كليه ي اعضاي جامعه ي آماري توزيع گرديد كه از و "Jones" 279 پرسش نامه ي توزيع شده، 206 پرسش نامه برگشت داده شد. در اين پژوهش، از پرسش نامه ي استاندارد جامعه پذيري استفاده شد. براي سنجش روايي پرسش نامه، از نظر استادان راهنما و مشاور و چند تن از "Meyer و Allen" تعهد سازماني استفاده شد و پايايي Cronbachʹs alpha صاحب نظران مديريت بهره گرفته شد. براي سنجش ميزان پايايي پرس شنامه از روش 0 تعيين گرديد. 6 فرضيه ي پژوهش (بين روش جمعي، رسمي، متوالي، / 0 و تعهد سازماني 82 / پرسش نامه ي جامعه پذيري سازماني 83 ثابت، پيوسته و تاييدي جامعه پذيري با تعهد سازماني در پرستاران بيمارستان شريعتي اصفهان رابطه ي معني دار وجود دارد)، با آزمون مورد بررسي قرار گرفت. همچنين جهت تكميل نتايج تحقيق، از آزمون تحليل واريانس Regression analysis و Pearson همبستگي استفاده شد. (Least significant difffrence) LSD و Independent t آزمون ،(MANOVA) چند متغيره 0 به دست آمد؛ كه بر اين اساس، بين / برابر با 573 P ? 0/ يافته ها: ضريب همبستگي بين جامعه پذيري و تعهد سازماني در سطح 05 نشان داد كه روش جامعه پذيري متوالي، Regression analysis جامعه پذيري با تعهد سازماني رابط هي معني دار وجود دارد و نتايج تاييدي و رسمي، پيش بيني كننده ي قوي تري براي تعهد سازماني هستند. نتيجه گيري: هنگامي كه جامعه پذيري سازماني به گون هاي مناسب انجام شود، باعث افزايش تعهد سازماني -كه يكي از عوامل اصلي افزايش كارايي و اثربخشي در سازمان ها است-، خواهد شد. واژه هاي كليدي: جامعه پذيري؛ فرهنگ سازماني؛ تعهد سازماني.

Introduction: One of the significant processes concerning human resources is the organizational socialization of the recruited people through which new members get acquainted with values, norms and behavioral models and adapt themselves with the organizational culture. The present study evaluated the relationship between organizational socialization and commitment among nurses in Shariati Hospital, Isfahan, Iran. Methods: In 2010, a descriptive-correlational study was conducted to assess employed nurses (209 subjects) in Shariati Hospital. Due to the limited number of participants, the questionnaires were distributed among all subjects. However, 206 questionnaires were finally returned. In this research, Jonesʹs standard socialization and Allen and Meyerʹs organizational commitment questionnaires were used. The 6 hypotheses of the research (significant relationships exist between collective, formal, sequential, fixed, serial and investiture socialization methods and organizational commitment among nurses in Shariati Hospital) were investigated by Pearsonʹs correlation test and regression analysis. Furthermore, in order to complete the research results, multivariate analysis of variance (MANOVA), independent t-test, and the least significant difference (LSD) test were used. Results: The correlation coefficient between socialization and commitment was calculated as 0.573 at P ? 0.05. Therefore, there was a significant relationship between socialization and organizational commitment. Regression analysis results revealed that socialization, and sequential and formal methods are more powerful predictors for organizational commitment. Conclusion: When appropriately fulfilled, organizational socialization can increase organizational commitment which is one of the major factors in the efficacy of organizations. Keywords: Socialization; Organizational Culture; Organizational Commitment.