بررسي و تحليل سرفصل‏ها، مباحث و برنامه‏هاي آموزش پيش از خدمت و ضمن خدمت مربيان پيش دبستان در كشورهاي ايران، استراليا، كانادا و بريتانيا

Comparative consideration and analysis of headings, subjects and programs for early childhood educators training in Iran, Australia, Canada and Britain

هدف اين مطالعه، بررسي و تحليل سرفصل‏ها، مباحث و برنامه‏هاي آموزش مربيان پيش‏دبستان در كشور‏هاي ايران، استراليا، كانادا و بريتانيا و همچنين شناخت شرايط آموزش مربيان مراكز پيش‏دبستاني در كشورهاي مورد مطالعه و مقايسه‏ي آنها با يكديگر بود كه با توجه به ماهيت موضوع و اهداف تحقيق براي اين پژوهش از روش‏تحقيق توصيفي مبتني بر تجزيه و تحليل مقايسه‏اي بر‏اساس روش «جرج بردي» استفاده شده است. داده‏هاي تحقيق از طريق مطالعه‏ي كتب و بررسي اسناد و مدارك جمع‏آوري شده است. نتايج تحقيق بر‏اساس سوال‏هاي پژوهش بيان مي‏نمايد كه آموزش ضمن‏خدمت مربيان پيش‏دبستان در كشورهاي مورد مطالعه داراي سرفصل‏هاي مرتبط با روان‏شناسي‏كودك، اصول برنامه‏هاي آموزش و پرورش پيش‏دبستان، كاردستي و هنرهاي نمايشي، آشنايي با مفاهيم رياضي، علوم، اجتماعي، حقوق كودك، روان‏شناسي بازي، خلاقيت، سرود و كار با كودك مي‏باشد كه اين آموزش‏ها در زمان‏هاي مختلف با دوره‏هاي متفاوت زماني اجرا مي‏گردد. دوره‏هاي‏آموزشي براي مربيان پيش ‏دبستان در چهار كشور مورد مطالعه به دو صورت بلند‏مدت از طريق دانشگاه‏ها و يا كوتاه‏مدت از طريق برخي موسسات و يا مراكز ذي‏ربط انجام مي‏گردد. آموزش پيش از خدمت براي مربيان‏پيش‏دبستان در تمامي اين‏كشورها شامل مباحث‏تيوري و عملي‏مانند روان‏شناسي، آموزش و پرورش پيش‏دبستان، مراحل رشد، نوع‏رفتار با كودك، روان‏شناسي‏كودك، نيازهاي كودك، ويژگي‏هاي مربوط به كودك و خانواده و كارورزي مي‏باشد. تفاوت آموزش‏هاي پيش‏از خدمت اين كشورها تنها در عناوين برخي از دروس است. در ايران ميزان ساعت دوره‏هاي كوتاه مدت از 42 ساعت تا 360 ساعت متغير مي‏باشد. در كشور استراليا آموزش ضمن‏خدمت طي 12 واحد درسي و هرواحد 12 ساعت ارايه‏مي‏گردد. در‏ كانادا دوره‏ي‏آموزش ضمن خدمت 5 تا 10 روز در سال مي‏باشد و در بريتانيا آموزش ضمن خدمت 16 ساعت در هفته است. در هيچ يك از مراكز پيش‏دبستان در ايران داشتن مدرك عدم سو پيشينه الزامي نمي‏باشد اما در ساير كشورهاي مورد مطالعه اين امر ضروري مي‏باشد.

n the research reported here in, the educator training programs in Iran, Australia, Canada and Britain were compared and contrasted. In this report, initially the developmental path of the current program in Iran is critically reviewed, the policies and initiatives taken are explained and the major problems that the educator training center is currently facing are delineated. Then, the status of educator training programs in Canada, Britain and Australia are outlined in such a way that comparing and contrasting them with the Iranian program. Finally, based on the results of the comparison applicable strategies are suggested in order to remedy the current problems in Iranian early childhood educators training programs. It is hoped that the findings are utilized by the educational planners as establishment of a good educator training program. It is hoped that the findings are utilized by the program plays a pivotal role in any reform in the educational system of the country.