بررسي تاثير بازي‏درماني بر‏كاهش اختلالات‏رفتاري دانش‌آموزان آزارديده جسماني- هيجاني 12-9 ساله شهر تهران

Study the effectiveness of play therapy on decreasing behavioral disorders of physically- emotionally 9 -12 years old abused students inTehran city

اين‏ پژوهش به‏منظور بررسي تاثير بازي‏درماني بر‏كاهش اختلالات‏رفتاري دانش‏آموزان آزارديده‏جسماني- هيجاني1?-? ساله شهر تهران و به صورت نيمه آزمايشگاهي با طرح پيش آزمون- پس آزمون با گروه كنترل انجام شده، پرداخته است. به اين‏‏منظور از بين‏كليه دانش‏آموزان آزار‏ ديده جسماني- هيجاني12-9 ساله ساكن در موسسه‌هاي حمايتي مربوط شهر تهران با استفاده از روش نمونه‏گيري در دسترس2? دانش‏آموز به عنوان گروه نمونه انتخاب شدند و به طور تصادفي در دو گروه آزمايش (12n=) و كنترل (12n=) جايگزين شدند و سپس گروه آزمايش به مدت 10 جلسه برنامه بازي‌درماني را به صورت هفته‌اي دو جلسه 45 دقيقه‌اي دريافت نمودند‏كه 5 جلسه آن به‏صورت انفرادي و 5 جلسه به شكل‏گروهي انجام گرفت. پس از پايان برنامه بازي‌درماني از هر دو گروه، پس آزمون به عمل آمد. ابزار گردآوري‏داده‏ها در اين پژوهش‏ پرسشنامه‏اختلال‏رفتاري‏آخنباخ فرم‏سياهه رفتاري كودك (CBCL) بود و به علت برقرار نبودن مفروضه مبتني بر نرمال بودن توزيع، براي تجزيه و تحليل داده‏ها از روش آمار ناپارامتريك U من ويتني استفاده شد. نتايج تحقيق نشان داد كه بازي ‌درماني اضطراب/ افسردگي دانش‌آموزان آزار ديده جسماني- هيجاني را كاهش مي‌دهد. اما اختلالات‏ رفتاري، پرخاشگري، گوشه‏گيري/ افسردگي و مشكلات‏ توجه دانش‌آموزان آزارديده جسماني- هيجاني را كاهش نمي‌دهد و با اينكه بازي‌ درماني تاثيرگذار بوده است و درون گروه باعث كاهش اين اختلالات‌ شده است اما اين تاثير به اندازه‌اي نبوده كه تفاوت بين گروه‏ها از لحاظ آماري معنادار شود.

The purpose of this research was to study the effectiveness of play therapy on decreasing behavioral disorders of physically- emotionally abused students of 9 -12 years old inTehran city. From the population, of all the physically- emotionally abused students inhabiting supportive institutes of Tehran , an available sample of 24 people were selectedand assigned into two groups of experiment (n=12) and control (n=12). The experiment group had10, 45 minute sessions of play therapy twice a week with 5 individual sessions and 5 group sessions. After finishing play therapy program, both groups were given post-test. Data collecting instrument used here was Achenbach Children Behavioral Check List (CBCL). Since we lack the assumption of having a normal distribution, we analyzed data using non-parametric test of Umann-whitney. Findings demonstrated that play therapy decreases the degree of anxiety/depression in physically-emotionally abused students but it doesn’t decrease the degree of behavioral disorders,aggression, withdrawn, depression, and attention problem in physically-emotionally abused students. Although play therapy was effective within groups and has decreased the degree of these disorders, it was not however significantly effective enough to statistically differentiate the groups.