رابطه بين جوّ رواني با توانمندسازي رواني در كاركنان كارخانه هاي صنعتي

Relationship between Psychological Climate and Psychological Empowerment in Employees of Industrial Factories

اين پژوهش با هدف بررسي رابطه بين جوّ رواني با توانمندسازي رواني انجام شد. به اين منظور، از كل كاركنان شش كارخانه صنعتي، تعداد 350 نفر با استفاده از روش نمونه گيري تصادفي ساده انتخاب شدند. ابزارهاي پژوهش پرسشنامه جو رواني و پرسشنامه توانمندسازي رواني بودند. شواهد مربوط به روايي پرسشنامه ها با استفاده از تحليل عاملي تاييدي مورد بررسي قرار گرفت كه در حد قابل قبولي بود. شواهد به دست آمده حاكي از آن است كه بين مولفه هاي جوّ رواني (استقلال، انسجام، اعتماد، فشار، حمايت، قدرداني، انصاف، و نوآوري) با توانمندسازي رواني و ابعاد آن روابط معنادار (01/0 > P) وجود دارد. نتايج رگرسيون گام به گام نشان داد كه مولفه هاي استقلال، انسجام، و نوآوري مهمترين مولفه هاي پيش بيني كننده توانمندسازي رواني و ابعاد آن هستند.

The aim of this study was to investigate relationships between psycho-logical climate and psychological empower-ment. Within this scope, 350 employees were randomly selected from the personnel of a collection of industrial factories as the research sample. The instruments used in this study were the Psychological Climate and Psychological Empowerment Questionnaires. The validity of questionnaires was evaluated by confirmatory factor analysis, which yielded acceptable outcomes for both questionnaires. Results showed that there were significant Relationships (P < 0.01) between all psychological climate components (autonomy, cohesion, trust, pressure, support, recognition, fairness and innovation) and psychological empowerment. The results of stepwise regression analyses showed that components such as autonomy, cohesion, and innovation had the most significant predictive power for psychological empowerment and its dimen-sions.