تاثير بلندمدت سرمايه انساني بر رشد اقتصادي با رويكرد اقتصادسنجي بيزيني: مطالعه موردي گروهي از كشورهاي در حال توسعه

The Long-Term Impact of Human Resources on Economic Growth According to Bayesian Econometric Approach: A Case Study of Some Developing Countries

يكي از اهداف اصلي بسياري از محققين در تحقيقات امروزي شناسايي عوامل و راهكارهايي است كه متناسب با وضعيت و مقتضيات هر كشور شرايط لازم را براي دستيابي آنها به يك رشد اقتصادي پايدار فراهم مي‌سازد. در اين ميان انواع سرمايه انساني در زمره‌ي متغيرهايي هستند كه مطالعات زيادي، اهميت آنها را در رشد اقتصادي كشورها مورد تاييد قرار داده‌اند. در اين پژوهش با به كارگيري روش بديع ميانگين‌گيري مدل بيزيني (BMA) و با عنايت به مطالعات پيشين، اثر تحصيلات رسمي در مقاطع ابتدايي، متوسطه و آموزش عالي را بر رشد اقتصادي بلند مدت مجموعه‌اي از كشورهاي در حال توسعه بررسي مي‌نماييم. شواهد حاصله نشان مي‌دهد كه تمامي شاخص‌هاي مذكور اثري منفي بر رشد اقتصادي بلند‌مدت داشته و در بين آنها نيز متغير "نسبت ثبت نام ناخالص متوسطه" به گونه‌اي حتمي بر رشد اقتصادي بلندمدت كشورهاي مورد بررسي اثر گذار بوده است. بدين ترتيب به نظر مي‌رسد منافع نهايي بلندمدت حاصل از تحصيلات رسمي در اين كشورها از هزينه‌هاي نهايي سرمايه‌گذاري روي تحصيلات فراتر رفته و تجديد نظر در شيوه‌ها و ساختارهاي آموزشي به ويژه هدايت آنها در راستاي نيازهاي بازار و صرفه‌هاي اقتصادي ضروري است.

Identifying the factors that contribute to the sustained economic growth of countries is the main concern of economic researchers. The present paper employs the Bayesian Model Averaging (BMA) method based on a Bayesian econometrics approach to investigate the effect of three variables of primary, secondary and tertiary gross enrollment ratios on long-term economic growth in a set of developing economies. The empirical findings show that each of these three variables negatively affects the long-term economic growth of developing countries. Furthermore, the secondary gross enrollment ratio certainly and the other two variables uncertainly affect the long-term economic growth.