راهبردهاي كاربردي CPTED براي پيشگيري از جرم

Practical Strategies of CPTED for Crime Prevention in Residential areas

CPTED تيوري است كه در دهه شصت ميلادي، توسط جرم‌شناسي به نام سي. ري. جفري و در قالب كتابي با همين نام ارايه شده است (اگرچه اين تيوري در گذشته توسط افرادي چون جين جاكوبز و اسكار نيومن ارايه شده بود). اين تيوري بر اين عقيده است كه با كاربري و طراحي درست از محيط، علاوه بر كاهش فرصت‌هاي مجرمانه، مي‌توان بر كيفيت زندگي نيز افزود. اين تيوري از شش جز تشكيل شده است: تعيين قلمرو، نظارت، كنترل دسترس، سخت‌سازي آماج، تصوير محله و فعاليت پشتيباني. به عبارت ديگر، طراحي فضا بايد به‌گونه‌اي باشد كه ميان فضاهاي عمومي و خصوصي تفكيك ايجاد كند و ميزان نظارت ساكنان را بر فضاي اطراف خود افزايش دهد و در مجموع، تصويري مثبت از محيط به ديگران القا كند. در اين مقاله تلاش مي‌شود تا با تكيه بر مباني نظري اين تيوري، راهبردهاي كاربردي اين تيوري، براي پيشگيري از جرم در مناطق مسكوني توضيح داده شود.

Crime prevention through environmental design (CPTED) theory is originated in 1960-70s by a criminologist, C. Ray Jeffery (although Newman and Jacobs had already presented this idea). This theory claims that crime opportunities could be reduced and quality of life could be improved through manipulation and proper design of environment. This theory has six components: territoriality, surveillance, target hardening, access control, locality/ residence image and support activity. To put it another way, space designing must distinguish between public, semi-public and private spaces, promote the surveillance of residents on their neighborhood and Inspire positive images in residents. In this article practical strategies of CPTED for crime prevention in residential areas with rely on theoretical basis will be explained.