تجرد نفس از نظر دكارت و ملاصدرا

Incorporeity of Soul from Descartes and Mulla-Sadra Viewpoint

دكارت نفس را مجرد مي‎داند؛ زيرا صفت ذاتي آن فكر است و فكر، غير مادي است. تكيه ديگر او بر عدم توقف وجودي نفس بر جسم و جسمانيات است و اينكه هيچ‌گونه امتدادي در آن راه ندارد. اما از نظر وي، نفس از اول مجرد بوده است. ملاصدرا نفس را جسمانيهالحدوث و روحانيه البقا مي‎داند؛ زيرا نفس براي وجود در اين عالم نيازمند استعداد مادي است و مي‌‌تواند با حركت جوهري خود تكامل يافته، مراتب تجرد را تا برترين مرتبه بپيمايد و اين‌گونه، مشكل دوگانگي و ارتباط نفس و بدن را حل مي‌كند. ميان ديدگاه‌ها اين دو فيلسوف، چه اشتراك‌ها و اختلاف‌هايي وجود دارد؟ نظر هر يك در بيان نحوه تجرد نفس و ارتباط آن با بدن چگونه است؟ در مسايلي همچون اصل تجرد نفس، توجه به ادراك و شهود در دريافت حقيقت آن اشتراك و در اموري چون نحوه وجود نفس، چگونگي تجرد آن و تمايز يا يگانگي نفس و بدن اختلاف‌هايي قابل بررسي مي‌باشند.

The Soul in immaterial for Descartes, because it’s Inherent attribute; i.e. thought is immaterial. Moreover, it is independent from body and matter and has no extend. In his view, the Soul from the beginning has been immaterial, while Mulla-Sadra recognizes it as a corporeal object at the beginning, in generation, and immaterial afterward and survivance. Mulla-Sadra demonstrates that, Soul needs material possibility for its becoming and being completed. He solves the problem of Duality and Relevance of the Soul and body in this way. But what is the correspondent and different points between these two major thinkers? In this article we are going to discuss about “incorporeity of Soul” and their “attention to intuition and perception in understanding of truth”, as correspondent points; and about “the style of the existence of Soul”, “the manner of its incorporeity and distinction from or unity with body”, as different points.