اثربخشي تعاملي هوش معنوي و آموزش مهارت‌هاي زندگي بر سلامت رواني دانشجويان

The Interactional Effect of Spiritual Intelligence and Life Skills Training On University Students` Mental Health

اثربخشي تعاملي هوش معنوي و آموزش مهارت‌هاي زندگي بر سلامت رواني دانشجويان در پژوهشي از نوع طرح‌هاي جايگزيني تصادفي بلوكي بررسي شد. ابتدا، نمونه‌اي به تعداد 166 دانشجوي پسر و دختر از بين11370 نفر از دانشجويان دانشگاه آزاد اسلامي واحد بروجرد، پرسشنامه‌هاي هوش معنوي (ناصري و سهرابي، 1386)، سنجش نشانه‌هاي مرضي (دروگاتيس و همكاران، 1975)، را در پيش‌آزمون تكميل كردند. سپس بر اساس نمره‌هاي پرسشنامه هوش معنوي (بالا يا پايين‌تر از ميانگين نمره‌ها) به چهار گروه تقسيم شدند. دو گروه آزمايشي، يكي با هوش معنوي بالا و ديگري با هوش معنوي پايين و دو گروه كنترل، يكي با هوش معنوي بالا و ديگري با هوش معنوي پايين. گروه‌هاي آزمايشي، در 16 جلسه 3 ساعته از آموزش مهارت‌هاي زندگي مبتني بر الگوي آموزشي سازمان جهاني بهداشت (1999)، در خلال 8 هفته شركت كردند و در پايان آموزش، براي بار دوم پرسشنامه سنجش نشانه‌هاي مرضي را در پس آزمون كامل نمودند. سرانجام بعد از گذشت چهار ماه جهت بررسي ثبات يا تغييرات ايجاد شده در نتايج، در يك مطالعه پيگيرانه، مجددا پرسشنامه سنجش نشانه‌هاي مرضي اجرا شد. نتايج آزمون آماري «t » نشان داد كه هوش معنوي و آموزش مهارت‌هاي زندگي، هر يك به طور جداگانه تاثير معني‌داري بر سلامت رواني دانشجويان داشته، اما در تعامل با هم تاثير معني‌داري بر سلامت رواني دانشجويان نمي‌گذارند.

he interactional effect of Spiritual Intelligence (SQ) and life skills training (LST) on university students` mental health were carried out in a randomized block designs study. At first, 166 male & female university students were randomly selected out of 11370 students at Islamic Azad University in Borujerd. Then Spiritual Intelligence questionnaires (Naseri & Sohrabi, 1386), and Symptoms Checklist-90- Revised (Derogatis at al, 1975), were filled out as the pretest by the subjects. On the basis of the results of the Spiritual Intelligence questionnaire, the subjects were divided into four groups. Two experimental groups, one with a higher SQ and the other with a lower SQ & two control groups, one with a higher SQ and the other with a lower SQ. The experimental groups in two separate classes of students with higher and lower SQ took part in 16 sessions of 3 hours of the LST based on instructional pattern of WHO (1996,1999), in a time span of 8 weeks. At the end of the course, they filled out SCL90-R questionnaire for the second time as the post test. Finally, after four months in order to figure out the stability or possible changes in the results, once more, in a follow-up study, the SCL90-R questionnaire was administered. The results of statistical test of Independent-Samples T test was used to analyze indicated that SQ and LST separately have a significant effect on the students` mental health, though in an interaction with each other, the two aforementioned factors have no a significant effect the students` mental health.