فرهنگ، قدرت و معنا: بررسي نظام آموزشي جمهوري اسلامي ايران

Culture, Power and Meaning: Educational System of the Islamic Republic of Iran

در پس هر نظام آموزشي جرياني از قدرت وجود دارد و اين قدرت به دو شكل آشكار و پنهان اعمال مي‌شود؛ در اين راستا دولت‌ها تلاش مي‌كنند تا از نظام آموزشي براي تبليغ نظام ارزشي خود بهره برده و از اين طريق هژموني خود را بازتوليد كنند. پرسش اصلي پژوهش حاضر اين است كه كانون اصلي قدرت در نظام جمهوري اسلامي ايران در چه حوزه‌هايي قرار دارد و نظام آموزشي دانشگاه چه نقشي در مشروعيت‌بخشي به قدرت در نظام جمهوري اسلامي دارد؟ فرضيه اصلي نيز چنين است: «ساختارهاي قدرت در نظام جمهوري اسلامي ايران مبتني بر مفهوم منتشر شده‌اي از فرهنگ است كه درون تمام ساختارهاي سياسي و اجتماعي حضور دارد. اين نوع از فرهنگ با نظام آموزشي و نوع خاصي از تعليم و تربيت در پيوند است». در اين مقاله تلاش بر اين است كه ابتدا به بررسي رابطه فرهنگ (به‌عنوان زمينه اصلي صاختار قدرت و نظام آموزشي در جمهوري اسلامي)، قدرت و نظام آموزشي دانشگاه پرداخته شود و سپس نظام معنايي كه گفتمان فرهنگ‌محور جمهوري اسلامي سعي دارد از طريق نظام آموزشي تثبيت كند مورد تجزيه و تحليل قرار مي‌گيرد

The main power has effects on educational system, both an overt and a covert way, so, governments try to benefit from the educational system to promote their values and thereby to reproduce their hegemony. So, the main question of this article is the main power in the Islamic Republic of Iran is located in what areas, and what is the role of high education in legitimizing to the power in the Islamic Republic? Also, the main hypothesis is: "the structures of power in the Islamic Republic of Iran, based on the concept of culture that is present in all social and political structures. This type of culture is linked with the special type of education. In this paper, the authors, first, study the relationship between culture (as the main field of power structure in the Islamic Republic), and the educational system, then, the meaning of cultural discourse of Islamic Republic that is trying to consolidate it in the educational system has been analyzed