شيوع نشانه هاي اختلال نارسايي توجه/ بيش فعالي در دانش آموزان تيزهوش دوره راهنمايي استان كهگيلويه و بويراحمد در سال90- 1389

Prevalence of Attention Deficit / Hyperactivity Disorder (ADHD) Symptoms in Middle School Gifted Students of Kohgiluyeh & Boyer-Ahmad Province in 2010–2011

پژوهش حاضر براي بررسي ميزان شيوع نشانه هاي اختلال نارسايي توجه /بيش فعالي در دانش آموزان تيزهوش استان كهگيلويه و بويراحمد انجام گرفته است. روش پژوهش توصيفي (همه گيرشناسي) بود. جامعه آماريرا 34529 نفر دانش آموز مدارس راهنمايي دولتي و غير انتفاعي استان كهگيلويه و بويراحمد كه در سال تحصيلي 90-1389 به تحصيل اشتغال داشتند، تشكيل مي دادند. از اين جامعه 1800 دانش آموز با روش خوشه اي تصادفي چند مرحله اي انتخاب شدند. سرانجام 220 دانش آموز (77 دختر و 143 پسر) با هوش بهر 127 و بالاتر به عنوان تيزهوش گروه نمونه را تشكيل دادند. براي جمع-آوري داده‏ها از پرسشنامه تشخيصي اختلال نارسايي توجه/ بيش فعالي راهنماي تشخيصي و آماري انجمن روان پزشكي آمريكا ، مصاحبه باليني با دانش آموزان و مادران بر اساس همان ملاك ها و ماتريس هاي پيشرونده ريون استفاده شد. داده‏ها با روش هاي آمار توصيفي و آزمون مجذور كاي تحليل شدند. به طور كلي 2/8 درصد از دانش آموزان تيزهوش داراي نشانه هاي اختلال نارسايي توجه-/بيش فعالي بودند، اين ميزان در پسرها 9 درصد و در دخترها 8/6 درصد بود. بدين ترتيب شيوع كلي نشانه هاي اختلال نارسايي توجه /بيش فعالي در دانش آموزان تيزهوش مورد بررسي با توجه به خطاي استاندارد برآورد در دامنه اي از7/4 تا 7/11 درصد قرار داشت. نشانه هاي اختلال نارسايي توجه /بيش-فعالي مي تواند تيزهوشي دانش آموزان را تحت تاثير قرار دهد. بنابراين تشخيص ديرهنگام دانش آموزان تيزهوش با اختلال نارسايي توجه /بيش فعالي، ممكن است پيشرفت تحصيلي و اجتماعي و درمان آنان را با مشكل روبه رو سازد. اين يافته در موقعيت هاي آموزشي داراي محتواي كاربردي است و نشانگر آن است كه مديريت و درمان اين اختلال نيازمند خدمات روان شناختي و مشاوره است. ارايه خدمات روان شناختي و مشاوره در مدارس ويژه دانش آموزان تيزهوش مي تواند از پيامدهاي منفي اين اختلال در زندگي تحصيلي و اجتماعي تيزهوشان پيشگيري كند

Objective: This study investigates the prevalence of symptoms of attention deficit / hyperactivity disorder (ADHD) in gifted students of Kohgiluyeh and Boyer-Ahmad province. Method: The present study is a descriptive (epidemiology) research. 1800 students (800 girls & 1000 boys) were selected using multistage cluster sampling from among 34,529 students of state and private middle schools in the academic year 2010–2011. Finally, the participants we selected were 220 students (77 girls & 143 boys) with an IQ of 127 or more. The data were collected by diagnostic questionnaire of attention deficit/hyperactivity disorder, clinical interview with students and their mothers, and Raven Progressive Matrix. The data were analyzed by descriptive statistical method and Chi square test. Results: Generally, 8/2 percent of gifted students (%6/8 of whom were girls and %9 were boys) had ADHD symptoms. Thus, considering the standard error of estimate, the overall prevalence of attention deficit/hyperactivity disorder in gifted students was seen to be in the range of 4/7 to 11/7 percent. Conclusion: ADHD symptoms can affect the intelligence of students. Therefore, belated diagnosis of ADHD in gifted students might cause problems in their treatment and also their academic and social progress. Recommendations: The results of the present study can be applied in educational settings and show the necessity of providing psychological and counseling services for management and treatment of this disorder. Offering such services in schools for gifted students could prevent the negative consequences of this disorder in their educational and social life.