تاثير تمرين دو تكنيك كاراته بر كاهش رفتارهاي قالبي سه پسر در خود فرورفته نهايي، پژوهش مورد منفرد

A Survey of Age and Sex Differences in Anthropometric Dimension and Motor Performance Due to Strength in Preschool Children

هدف اصلي از پژوهش حاضر، تعيين تاثير تمرين دو تكنيك كاراته بر كاهش رفتارهاي قالبي سه پسر 5 ساله درخودفرورفته است. شركت كنندگان شامل سه پسر 5 ساله مبتلا به اختلال در خودفرورفتگي بودند. در اين پژوهش از روش پژوهشي مورد منفرد با طرح A-B-A استفاده شد. شركت كنندگان پژوهش حاضر دو تكنيك كاراته (زوكي و ماي گري) را به مدت 12 هفته تمرين كردند. مقدار تغيير در شدت بروز رفتارهاي قالبي در طول فرايند مداخله و همچنين در طول يك ماه پس از پايان مداخله در توالي هاي يك هفته اي از طريق مقياس رتبه بندي در خودفرورفتگي گيليام – ويرايش دوم اندازه گيري شد. يافته ها نشان داد كه مطابق با تحليل ديداري نمودار داده ها بر اساس شاخص هاي آمار توصيفي و تحليل ديداري، مداخله مورد نظر در مورد هر سه شركت كننده اثربخش بوده است (با PND100 درصد براي شركت كنندگان اول و سوم و 50 درصد براي شركت كننده دوم) و اين كاهش بعد از يك ماه از پايان مداخله پايدار باقي ماند. نتايج پژوهش حاضر مشخص ساخت كه آموزش تكنيك هاي كاراته به كودكان درخودفرورفته رفتارهاي قالبي آنها را به طور پايداري كاهش مي دهد.

The aim of the present investigation was to determine the effect of two karate techniques on the reduction in stereotypic behaviours in three 5-year-old boys with autistic disorders. The study included three boys with autistic disorders. A single-subject method with A-B-A design was used. Participants of the present study were required to exercise two karate techniques (Zuki and Mae-Geri) for 12 weeks. Changes in the severity of stereotypic behaviours were assessed by Gilliam Autism Rating Scale (second edition) during intervention process and during one month after intervention with one-week intervals. Results showed that with respect to descriptive statistics and visual analytics, the karate techniques had an effect on all three participants (PND=100% for first and third participants, PND=50% for the second participant) and this reduction was maintained one month after the end of the intervention. The findings of the present study indicated that teaching karate techniques to autistic children dramatically decreased their stereotypic behaviours.