بررسي پايايي، روايي و تحليل عاملي فرم كوتاه مقياس خود تنظيم‌گري*

Reliability, Validity, and Factorial Analysis of a Short Version of the Self-Regulation Inventory

هدف اصلي اين پژوهش، بررسي پايايي، روايي و تحليل عاملي فرم كوتاه مقياس خود تنظيم‌گري در نمونه‌اي از دانشجويان ايراني بود. ششصد و هفتاد و شش دانشجوي داوطلب (294 پسر، 382 دختر) از دانشگاه‌هاي شهرهاي مختلف ايران با اجراي مقياس خود تنظيم‌گري (SRI-S؛ ماركوس، ايبانز، راپيرز، مويا، و اورتت، 2005)، پرسشنامه تجديد نظر شده شخصيت آيسنك (EPQ-RS؛ آيسنك، آيسنك و بارت، 1985) و مقياس سلامت رواني (MHI-28؛ بشارت، 1388)، در اين پژوهش شركت كردند. نتايج تحليل عاملي اكتشافي، علاوه بر عامل كلي خود تنظيم‌گري، پنج عامل (عملكرد مثبت، مهارپذيري، آشكارسازي احساسات و نيازها، قاطعيت، بهزيستي طلبي) را براي مقياس خود تنظيم‌گري تاييد كرد. روايي همگرا و تشخيصي (افتراقي) مقياس خود تنظيم‌گري از طريق اجراي پرسشنامه شخصيت آيسنك و مقياس سلامت رواني در مورد آزمودني‌ها محاسبه شد. ضرايب همبستگي ميانگين نمره‌هاي آزمودني‌ها در مقياس‌هاي خود تنظيم‌گري با برونگرايي، نوروزگرايي، بهزيستي روان‌شناختي، و درماندگي روان‌شناختي معنادار بود. همساني دروني مقياس خود تنظيم‌گري بر حسب ضرايب آلفاي كرونباخ محاسبه شد و با ضرايب همبستگي از 90/0 تا 97/0 مورد تاييد قرار گرفت. پايايي بازآزمايي مقياس خود تنظيم‌گري بر اساس نتايج دو بار اجراي آزمون محاسبه شد و با ضرايب همبستگي از 71/0 تا 86/0 براي زيرمقياس‌هاي مختلف مورد تاييد قرار گرفت. بر اساس نتايج اين پژوهش، فرم فارسي 25 گويه‌اي مقياس خود تنظيم‌گري براي سنجش اين سازه در نمونه‌هاي ايراني از پايايي و روايي كافي برخوردار است.

The main purpose of this study was to examine psychometric properties of a short version of the Self-Regulation Inventory (SRI-S) including reliability, validity, and exploratory factor analysis of the SRI-S in Iranian students. Six hundred and seventy six Iranian volunteers (294 males, 382 females) from universities in Iran were included in this study. All participants were asked to complete the SRI-S (Marques, Ibanez, Ruiperez, Moya, & Ortet, 2005), the Eysenck Personality Questionnaire-Revised Short Scale (EPQ-RS; Eysenck, Eysenck, & Barrett, 1985), and the Mental Health Inventory (MHI-28; Besharat, 2009). The results of exploratory factor analysis supported a single general factor of self-regulation and a five factor structure including Positive Actions, Controllability, Expression of Feelings and Needs, Assertiveness, and Well-Being Seeking. The convergent and discriminant validity of the SRI-S were supported by an expected pattern of correlations between the scale and the measures of personality and mental health. All correlation coefficients between the mean scores on the SRI-S and scores of the extraversion, neuroticism, psychological well-being, and psychological distress were statistically significant. Coefficient alpha estimates of internal reliability were between .90 and .97 for the SRI-S subscales. Test-retest reliability of the SRI-S was also calculated at the range of .71-.86. All correlations were statistically significant. It was concluded that the SRI-S can be considered as a reliable and valid scale to measure self-regulation in Iranian samples.