تربيت ‌ديني بر اساس باورهاي متناقض ‌نماي كركگور

Religious Education based on Kierkegaard paradoxical beliefs

هدف اصلي اين پژوهش، بررسي ديدگاه ايمان‌گرايانه كركگور و آثار و دلالت‌هاي اين ديدگاه در تربيت ديني است. براي اين منظور، نخست منطق ترجيح موضع ايمان‌گرايي بر ساير رويكردهاي تربيت ديني تشريح شد. آنگاه با تكيه بر مواضع كركگور در باب هستي‌مندي، ايمان و سپهرهاي زندگي يا مراحل هستي‌مندي انسان مورد بررسي قرار گرفت. در نتيجه، براساس اين مواضع تصريح شده است كه از ديد كركگور براي رسيدن به تربيت ديني مناسب، متعلم لاجرم بايد ويژگي‌هايي نظير فرديت و آزادي انتخاب را كسب نمايد، تا ياري‌رسان او در انتخاب ساحت ايماني باشد. از اين رو، پيش از پرداختن به تربيت ديني، به تربيت عمومي بر اساس سه اصل شناخت، آزادي و فرديت پرداخته شده است. در بخش تربيت ديني نيز بر اساس ويژگي‌هاي ساحت ديني به سه اصل سير انفسي، شورمندي و جهش توجه شده است. متعلم در اين نوع تربيت به دنبال يافتن اشتياق لازم است و سعي دارد براي رسيدن به مراحل بالاي ايمان به جهش ايماني بپردازد. بنابراين، چنين استدلال شده است كه تربيت ديني بر طبق ديدگاه كركگور بايد بر خود «باور» تاكيد كند و از ابتناي ايمان بر روشهاي آفاقي پرهيز نمايد.

The main purpose of this paper is an exploration of the Kierkegaardʹs fideistic stance and its implications for the religious education (RE). Accordingly, based on the Kierkegaard theory of the spheres of existence, faith and life, it is argued that the sprite of religious belief and religious behavior require individuality and freedom of choice to get help in selection of credo. From this on, before delving into the RE, has been paid to public education based on three principles of discrimination, freedom and individuality. RE in the religious sphere based on three principal features spirits, enthusiastic and mutation is given. It means that one, in the sphere, pursues to find a graver enthusiasm to demonstrate the high level of faith. Therefore, it is elucidated that the religious education upon the Kierkegaardʹs theory focuses on "religious belief" itself rather than rational alternative.