بررسي واژه تربيت در قرآن و سنت (نقدي بر بكارگيري واژه تربيت در معاني ديني)

Studying the word ‘Training’ in the Qurʹʹan and Sunnah(A criticism on the use of the word ‘training’ in terms of religiousperspective)

هدف اين پژوهش بررسي واژه تربيت در متون اسلامي است به اين منظور فرآن كريم، نهج‏البلاغه، صحيفه سجاديه وكتب ادعيه و مجموعه بحارالانوار به عنوان جامعه در نظر گرفته شد و نمونه در اينجا همان جامعه بوده است. پس از بررسي كامل اين متون، اين نتيجه حاصل شد كه واژه تربيت از ريشه ربو و به معناي بزرگ كردن است و نه به معنايي كه امروز از تربيت برداشت مي‏شود و منظور رشد و شكوفايي استعدادها و توانمندي‏هاي فرد است.

This research intends to study the word ‘tarbiat’ (‘training’) in Islamic texts. Therefore, the Qurʹan, Nahj al-Bal?gha, al-Sahifa al- Sajj?diya, books of prayers and Bih?r al-Anw?r collection were considered as the corpus of study as well as the sample in this study. After a complete review of this literature, the result showed that the word tarbiat is rooted in ‘rabawa’ and means ‘training’ or ‘upbringing’. It is not meant to be the common term ʹtrainingʹ as understood today, so it means the flourishing of individualsʹ talents and potentials.