تاثير اختلالات ژنتيكي و عصبي- هورموني در گرايش به خشونت و راه كارهاي مقابله با آن از منظر جرم شناسي

Influence of Genetics, Nervous and Hormones Disorder to Tendency of Violence and Approaches against It from a Criminology Viewpoint

امروزه جرم شناسان با استفاده از يافته هاي دانشمندان حوزه ي علوم تجربي، تمام تلاش خود را براي كشف و تبيين علل گرايش به خشونت و پرخاش گري صرف مي كنند. انگيزه ي اين مطالعات نيز بررسي گرايش روز افزون به خشونت، در جهان معاصر است. در يك تقسيم بندي كلي، جنبه هاي درون زيستي موثر در گرايش به خشونت را مي توان به چهار قسمت تقسيم كرد. اين جنبه ها عبارتند از: هورمون ها يا نظام غدد درون ريز، كروموزوم ها، ژن ها و نظام عصبي. در زمينه ي پيش گيري از عوامل زيستي گرايش به خشونت نيز روش پيش گيرانه ي مبتني بر الگوي پزشكي، مي تواند موثرترين روش پيش گيري باشد.

Nowadays, scientists of science domain try to find out and illustrate cause of tendency of violence. The motive of this search was increase of tendency to violence in contemporary world. Totally, we can categorize bodily factor that have role in tendency of violence in four group: hormones, chromosomes, genes, nervous system. The most important pattern in order to prevention of this factor is medical pattern.