شناسايي رابطه بين تعهد سازماني، بدو ورود و بعد از ورود به سازمان و ارتباط آن با عملكرد (مطالعه موردي: دانشگاه علوم پزشكي قزوين)

Identification of the retationshep between organizational comnittement at pre-entry and post entry and its relation with performance (a case study on Qazvin medcal university

در اين مقاله به بررسي رابطه بين تعهد كاركنان بدو ورود و بعد از ورود (يك سال) به سازمان، عوامل موثر بر تعهد و ارتباط آن با عملكرد بر اساس الگوي كوهن(2007) پرداخته شده است. در اين الگو، زمان بندي تعهد حايز اهميت است. اولين بخش از اين الگو، فرآيند تعهد بدو ورود مي-باشد كه از دو گرايش هنجاري و ابزاري تشكيل شده، و بخش دوم، فرآيند تعهد بعد از ورود است كه شامل دو تعهد عاطفي و ابزاري مي‌باشد. نتايج نشان مي‌دهد كهگرايش به تعهد هنجاري منجر به تعهد عميق تر بعد از ورود، يعني تعهد عاطفي مي‌شود. اما رابطه معناداري بين گرايش به تعهد ابزاري و تعهد ابزاري كاركنان مشاهده نشد. رابطه اي قوي بين متغيرهاي ارزش ها، مشخصات انتخاب شغل، انتظارات شغلي، عدالت و رهبري، جامعه پذيري سازماني و حقوق و ترفيع و پاداش با تعهد بدو ورود و بعد از ورود به سازمان حاصل شد(به جز رابطه بين ارزش هاي فردي و گرايش به تعهد هنجاري، مشخصات انتخاب شغل و گرايش به تعهد ابزاري) و اولويت بندي تاثير هر كدام از زير شاخص‌هاي متغيرهاي اصلي مشخص شده است. نتايج از وجود رابطه غير خطي تعهد با عملكرد حكايت داشته و حد بهينه تعهد براي عملكرد مطلوب كاركنان، تعهد سطح متوسط بدست آمده است.

In this research the relationship between employees’ commitments, at the time of entering (pre-entry) and after entering (post-entry) (one year after employing) and its relationship with their performance among employees of Qazvin University of Medicine has been studied. The study was performed upon organizational commitment model advanced by Cohen (2007). In the model, timing of commitment is essential. The first part of the model is the process of commitment at the time of entering which includes instrumental commitment propensity and normative commitment propensity. The other part is after entering (post-entry) process of commitment which consists of instrumental commitment and affective commitment. The results of the study point out that normative commitment propensity lead to a deeper post-entry commitment, which is affective commitment; but there is not any relation between instrumental commitment propensity and instrumental commitment. There is a strong relationship between variables of personal characteristics, characteristics of job choice and expectations about one’s job and both at the time of entering and post-entry commitment (except relation between individual characteristics and normative commitment propensity, and between characteristics of job choice and instrumental commitment propensity). Priority of sub-indices of variables influence has been determined. The results signify a nonlinear relationship between commitment and performance and specify that the optimum value of commitment for the proper employees’ performance is the medium level of commitment.