بررسي ايمنوفنوتيپ لنفوم هاي دستگاه گوارش در بيماران بستري در بيمارستانهاي شهر همدان و تعيين ارتباط ايمنوفنوتيپ، محل تومور و سن بيماران با بقاي 2 ساله‌ي آنها

The Study of Gastrointestinal Lymphoma Immunophenotypes in Admitted Patients of Hamadan Hospitals and Relationship between 2 Years Survival with Patient Age, Immunophenotype and Site of the Tumor

مقدمه و هدف: 40% لنفوم ها در مناطقي غير از گره‌هاي لنفاوي به وجود مي‌آيند و دستگاه گوارش شايعترين محل آنهاست. لنفوم هاي دستگاه گوارش طبق تعريف هيچگونه شواهدي به نفع درگيري كبد و طحال و گره‌هاي لنفاوي يا مغزاستخوان ندارند. شايعترين ايمنوفنوتايپهاي لنفوم در دستگاه گوارشMALTOMA, Diffuse large B cell, Burkitt, Follicular, T cell lymphoma است. بيماري در افراد مسن و در جنس مذكر شايع است. سير بيماري، نحوه درمان و بقاي بيماران در بعضي ايمنوفنوتيپ‌هاي لنفوم دستگاه گوارش متفاوت است. هدف از اين مطالعه بررسي ايمنوفنوتيپ لنفوم هاي دستگاه گوارش در بيماران بستري در بيمارستانهاي شهر همدان و تعيين ارتباط ايمنوفنوتيپ، محل تومور و سن بيماران با بقاي 2 ساله‌ي آنها مي‌باشد. روش كار: در اين مطالعه‌ي توصيفي- مقطعي از مجموع 53 نمونه با تشخيص اوليه لنفوم دستگاه گوارش در بيماران بستري در بيمارستان‌هاي شهر همدان ، در يك محدوده‌ي زماني 25 ساله پس از انجام ايمنوهيستوشيمي با ماركرهاي CK و LCA و رد درگيري ارگان‌هاي ديگر با مراجعه به پرونده ي بيماران 52 مورد لنفوم اوليه دستگاه گوارش تشخيص داده شد. با استفاده از ماركرهاي CD3، CD5،CD23، CD20،CyclinD1، CD15،CD10 و زنجيره سبكk و ? ايمنوفنوتيپ لنفوم تعيين گرديد و آناليز آماري اطلاعات بدست آمده توسط نرم افزار SPSS 16 و تست chi-square انجام گرفت. نتايج: از نظر جنسي برتري خفيفي در جنس مذكر ديده ‌شد. شايعترين رده سني دهه‌ي6 بود. شيوع ايمنوفنوتيپ MALTOMA 60% و سپس diffuse large B cell lymphoma 5/24% بود. شيوع لنفوم در معده 2/47% و در روده باريك 2/30% بود. بقاي 2 ساله در 2/64% افراد مثبت بود ، بقا درMALTOMA 2/81% و در DLBL 2/38% بود كه تفاوت معني دار ميباشد (P= 0.005). در مورد رابطه بين بقاي دو ساله با سن بيماران و محل تومور ارتباط معني دار نبود( P در مورد اول 0.938 و در مورد دوم 0.308). نتيجه نهايي: در اين مطالعه شايعترين لنفوم هاي گوارش به ترتيب MALTOMA و Diffuse large B cell lymphoma بودند. پروگنوز MALTOMA از DLBL بهتر بود ولي سن و محل در پروگنوز تاثير نداشت.

Introduction & Objective: 40% lymphomas are extranodal and gastrointestinal (GI) tract is the most common site. Gastrointestinal lymphomas by definition have not liver, spleen, lymph node and bone marrow involvement. The most common gastrointestinal lymphomas are MALTOMA, diffuse large B cell lymphoma (DLBL), burkitt, follicular and T cell lym-phoma. The most common patients are old men. The aim of this study was determination of immunophenotypes of gastrointestinal lymphoma and relationship between the site, age and immunophenotype with two years survival. Materials & Methods: In this cross sectional descriptive study 53 primary gastrointestinal lym-phoma were studied in admitted patients of Hamadan hospitals. Age, sex, and tumor immuno phenotypes (using with CD3, CD5, CD20, CD10, CD15, bcl2, ?, k light chains) and two years survival were recorded. Results were analyzed using SPSS 16 and chi-square test. Results: The most common age was 50-60 years and mild male preferential was seen. 60% were MALTOMA and 24.5% were diffuse large B cell lymphoma. 47.2% were in stomach and 30.2% were in small bowel. Total two years survival was 64.2% and in MALTOMA was 81.2% and in DLBL was 38.2% (P= 0.005). In relationship between patient age and tumor site with two years survival there was no mean able relationship (P. value in first was 0.938 and in the latter was 0.308). Conclusion: The most common lymphoma was MALTOMA and DLBL. Two years survival in MALTOMA was better but age and tumor site have not relationship with two years sur-vival. (Sci J Hamadan Univ Med Sci 2013; 19 (4):75-81)